De Relatiepartij

Johannes Wh Janssen • ebook • pdf

Samenvatting

Wat is het antwoord van de progressieve politiek op de dreigingen van de globalisering? Hoe moeten we omgaan met zekerheden die verdwijnen? Met de opkomst van nieuwe economische machten? Met de bedreigingen van het milieu? Met het verlies van sociale zekerheden? Het uitgangspunt is ‘opkomen voor de zwakkeren’, maar is daarmee alles gezegd? Wat is de visie van de progressieve politiek op de toekomst van de wereld, sociaal en bestuurlijk? Die ontbreekt. Er is geen aansprekende visie. De politiek ontbeert een helder antwoord op afbrokkelende zekerheden. Burgers die in onzekerheid verkeren, kiezen daarom voor de oude zekerheden van conservatief links en rechts.

De Relatiepartij biedt een alternatief. De Relatiepartij is een fictieve politieke partij die nieuwe progressieve antwoorden geeft waarbij oude zekerheden worden vervangen door nieuwe zekerheden. De Relatiepartij is vol idealisme die zonder schroom bestaande sociale structuren en systemen drastisch hervormt. Uit het manifest van de Relatiepartij: Ruil inkomenszekerheid in voor de zekerheid van arbeidsparticipatie door arbeidstijd te quoteren. Late burgers hun quota, de arbeidsrechten, onderling op een beurs verhandelen. Verruil de sociale zekerheid voor een basisinkomen voor het leven en verbind arbeidsrechten met dit recht op basisinkomen voor het leven. Verruil de loonbelasting en de vennootschapsbelasting voor een profielbelasting per bedrijfssector. Gebruik deze belasting om per bedrijfstak, doelen op het gebied van milieubeleid en sociaal beleid, zoals de arbeidsparticipatie, te realiseren. Ontwikkel nieuwe stelsels voor zorg, onderwijs en volkshuisvesting, op basis van deze fundamentele innovaties. En voeg dit alles samen in een nieuwe evenwichtige samenleving.

Maar geen sociale vernieuwing zonder bestuurlijke vernieuwing! Ook op dit terrein heeft de progressieve politiek geen aansprekende visie. Ook hier winnen daarom de oude zekerheden van de conservatieve politiek, zoals het nationalisme.

Het alternatief van de Relatiepartij: herschik de bestuurlijke macht van de natiestaat, over andere bestuurslagen en maak sterke regionale en lokale besturen sterke superregionale besturen en een mondiaal bestuur. Schets een nieuwe wereldorde waarin de klassieke overheidstaken over vijf bestuurschalen worden verdeeld. Maak de bestuursschalen gelijkwaardig en verbind de bestuursschalen politiek en financieel met elkaar door een partieel districtenstelsel en de verdeling van algemene middelen. Geef elke schaal een eigen belastinggebied. Versterk de relatie tussen burger en bestuur op elke schaal door de bestuurlijke identiteiten te versterken. Late burgers hun eigen (bestuurlijke) identiteit kiezen door middel van een schaalbaar paspoort. Biedt burgers met een dubbele nationaliteit de mogelijkheid het paspoort op te schalen naar een Europees of mondiaal paspoort.

Kortom, dit boek, De Relatiepartij, schetst de contouren van een nieuwe progressieve agenda voor een toekomstige wereld.

Wilt u ook een bijdrage aan de ontwikkeling van deze agenda leveren, kijk dan eens op de website van de relatiepartij

Wilt u publicaties van Johannes WH Janssen volgen over dit boek, kijk dan eens op zijn weblog

Wilt u korte publicaties van Johannes WH Janssen lezen, kijk dan eens op zijn issuu publicaties
Productinformatie
Binding : PDF
Auteur : Johannes Wh Janssen
Bestandstype : PDF
Distributievorm : Ebook (digitaal)
Aantal pagina's : Afhankelijk van e-reader
Beveiliging : Geen Informatie
Uitgeverij : Niet bekend
ISBN : Geen
Datum publicatie : 09-2011
Inhoudsopgave

Inhoudsopgave 2

Voorwoord 5

De toestand: explosiegevaar 9

De visie: ruimte voor relaties 19

De theorie: Evenwichtige Relaties 29

Evenwichtig Samenleven 29

Evenwichtig besturen 37

De systemen: idealen gebouwd 50

Sociale systemen 50

Het arbeidsmarktstelsel50

Flashback 70

Het sociale zekerheidsstelsel72

Het belastingstelsel80

Intermezzo 91

Het Onderwijsstelsel93

Het zorgstelsel110

Het volkshuisvestingsstelsel121

Veiligheid en identiteit135

Bestuurssystemen 140

Identiteit en bestuur 140

Vijf schalen van bestuur 151

De lokale bestuurslaag 155

De subregionale bestuurslaag 165

De nationale bestuurslaag 171

Intermezzo 178

De superregionale bestuurslaag 180

De mondiale bestuuslaag 187

Het proces: systemen transformeren 197

Een introductiestrategie voor tijdsrechten 197

Een beleidsneutrale conversiestrategie voor de sociale zekerheid 200

Beleidsactieve elementen in het basisinkomen 202

Een beleidsneutrale conversiestrategie van het belastingstelsel203

Beleidactieve elementen in de profielbelasting 207

Conversiestrategieen in de zorg en de volkshuisvesting 213

Een combinatiestrategie voor de groep ouderen.216

Een combinatiestrategie voor jongeren tot 27 219

Strategieen voor herschikken van middelen tussen bestuurslagen 220

Het manifest: de wereld in balans 222

De beweging: E-politiek 231

Bijlage I: De levensloopadministratie 238

Geraadpleegde links en literatuur 247
Reviews (0 uit 0 reviews)
Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

Fragment

ES1. De wereldsamenleving is een ingewikkeld systeem. Het bestaat uit lokale en mondiale markten, vele soorten culturen, verschillende politieke stelsels en miljarden mensen met allemaal verschillende motieven, belangen en verlangens. Ondanks deze complexiteit hebben samenlevingen altijd dezelfde basiselementen en kunnen ze op grond van die basis worden onderzocht en gestructureerd. In dit hoofdstuk zal ik een ideaalmodel schetsen van een samenleving, die later, in het hoofdstuk ‘de systemen’, toetssteen is voor de analyse van de problemen van concrete situaties in de wereld. Dit model zal voor deze problemen ook oplossingsrichtingen aanbieden.

ES2. Er zijn drie basiselementen, drie hoofdactoren in een samenleving: het individu, de overheid en de markt. In de sociologie worden sociale systemen vaak gekarakteriseerd met behulp van ééndimensionale tegenstellingen, zoals individu versus staat/overheid of markt versus overheid. Dat resulteert in ‘simpele’ voorstellingen van sociale systemen, zoals communisme - de staat overheerst de markt en individu - en het kapitalisme - de markt overheerst de staat en het individu -. De werkelijkheid is ingewikkelder: er zijn drie gelijkwaardige invalshoeken mogelijk waarin respectievelijk individu, overheid en markt uitgangspunten zijn. Elke actor staat in een verhouding tot de andere twee. Dus zijn er ook drie fundamentele verhoudingen in een samenleving.

ES3. Ik hanteer verder het Aristotelische uitgangspunt dat een goede samenleving een evenwichtige samenleving is. De verhoudingen tussen de drie basisactoren van een samenleving moeten in evenwicht zijn. Evenwicht nooit statisch. Evenwicht veronderstelt twee polen en een krachtenveld tussen die polen. Er is altijd een relatie, een tegenstelling en een wisselwerking. Een evenwichtige verhouding zoekt het ‘midden’ op, zonder de tegenstelling tussen de polen te ontkrachten.

Toegepast op het politieke spectrum zou je kunnen zeggen, dat een sociaalliberale partij ‘evenwichtiger’ is dan een sociale of een liberale partij. Het is immers een partij die het midden zoekt tussen socialisme en liberalisme, tussen links en rechts, tussen gelijkheid en vrijheid, tussen overheid en markt, tussen individu en staat, tussen individu en markt. De impliciete veronderstelling is dat de sociaaldemocratie te veel accent legt op de overheid, het liberalisme teveel accent legt op de markt en dat een partij die teveel accent legt op het individu een egoïstisch mens schept die solidariteit mist. Overaccentuering leidt tot onbalans.

Uitgangspunt is dus een principiële gelijkwaardigheid van individu, markt en overheid. Maar dat ‘midden’ mag niet identiteitsloos zijn. He midden moet substantieel zijn, vol zijn van opvattingen en keuzes. De relatie mag dus niet ‘verslappen’. De brug die het midden slaat tussen de uitersten moet zichbaar blijven, de tegenstellingen moet helder zijn en de wisselwerking intensief.

ES4. Dat brengt me bij het derde uitgangspunt: Eenvoud of transparantie. Voorkomen moet worden dat evenwicht een onbegrijpelijke kluwen van afhankelijkheden wordt. Een samenleving is slechts samenleving tot de hoogte waarop het door zijn burgers begrepen wordt. Een samenleving die door zijn burgers niet wordt begrepen houdt op samenleving te zijn. Als een samenleving onbegrepen is worden burgers individuen die hun eigen weg gaan, waarbij de bemoeienis van overheid en markt alleen maar als lastig wordt ervaren. De keerzijde van eenvoud is dat mijn visie een hoog idealistisch gehalte krijgt en misschien wel erg ver van de complexe realiteit lijkt te staan. In het hoofdstuk ‘het proces’ zal ik laten zien, dat ‘de systemen’ wel degelijk vanuit de werkelijkheid bereikbaar zijn.

ES5. Wat is samen leven in een samenleving? De essentie van het samenleven zijn de relaties tussen mensen. Menselijke relaties liggen aan de basis van de (abstracte) verhoudingen tussen individu, overheid en markt. Bijvoorbeeld, de arbeidsrelaties tussen werkgever en werknemer zijn de ontelbare uitwerkingen van de abstracte verhouding tussen markt en individu in een samenleving. In de politieke praktijk verschuilt het relatie-begrip zich vaak achter de term ‘participatie’. Participatie, deelname, laat zich namelijk makkelijker in een systeem vatten dan de individuele relaties van mensen. Participaties zijn even talrijk en verschillend als er relaties zijn: arbeidsparticipatie, onderwijsparticipatie, culturele participatie en participatie in een leefeenheid, bijvoorbeeld een gezin zijn voorbeelden van participaties van een burger in zijn samenleving.

€ 12,95

Meer van deze auteur

De Relatiepartij

Johannes Wh Janssen • ebook • pdf

€ 12,95

SERVICE