Fragment

Een Vlaams televisieprogramma probeerde te achterhalen wat er aan de hand was met de sociaaldemocraten bij de noorderburen. Daartoe interviewde een verslaggever een oud-voorzitter van de SDP, Ton Koolhof.

'Vanwaar deze bezuinigingswoede van uw partij?' vroeg programmamaker Els van de List.

'Die vloeit voort uit Europese afspraken,' verklaarde de Nederlandse sociaaldemocraat.

'Ja, dat kan ik begrijpen,' zei mevrouw Van de List, 'maar uw partij lijkt het wel exclusief gemunt te hebben op z'n eigen kiezers, of zie ik dat verkeerd?'

'Ik ben het met u eens dat de maatregelen een eenzijdige indruk maken,' erkende Koolhof.

'We hebben dat eens nagelopen op onze redactie,' zei mevrouw Van de List, 'en het heeft er alle schijn van dat de kwetsbare groepen het zwaar voor de kiezen krijgen bij u en anderen de dans ontspringen. Dat kan toch niet nodig zijn vanwege Brussel, is het wel?'

'Nee, dat is juist,' zei Koolhof. 'De wijze van verdeling van de lasten staat de Nederlandse politiek vrij en men kan niet ontkennen dat hier sprake is van een onevenwichtigheid.'

'Hebt u daar een verklaring voor?' wilde de programmamaker weten.

'Mijn indruk is dat er door de huidige top van de partij een beoordelingsfout is gemaakt tijdens de formatie van dit kabinet,' meende de sociaaldemocraat. 'Ik sta nu op een zekere afstand, maar mijn vermoeden is dat onze onderhandelaars gedacht hebben dat ze safe zaten als ze de koopkracht van de laagste inkomens – en dat zijn toch van oudsher onze kiezers – redelijk overeind zouden houden. Daarbij hebben ze zich erop verkeken hoe ontwrichtend de bezuinigingen zouden uitwerken op andere punten.'

'Uw kiezers lijken geschokt; verkiezingen zouden nu rampzalig uitpakken,' vermoedde mevrouw Van de List.

'Dat is waar. We zien nu een vertrouwensbreuk, waarvan niet een-twee-drie duidelijk is hoe die hersteld kan worden,' gaf Koolhof toe.

'Er zijn gehandicapten bezig met acties. Hebt u die mensen iets te bieden?' vroeg de journalist.

'Persoonlijk meen ik dat dat niet zo moeilijk zou moeten zijn,' zei Koolhof. 'De wensen van de WVG'ers, zoals ze bij ons genoemd worden, zijn vrij reëel – we hebben ze zelf in het verleden ook vaak genoeg verkondigd. Ik geloof dat deze acties door de partijtop eerder gezien zouden moeten worden als een kans dan als een bedreiging.'

'U bedoelt een kans om het blazoen wat op te poetsen?' vroeg de presentatrice.

'Als u het zo wilt noemen, ja,' zei Koolhof. 'Een kans om te werken aan herstel van vertrouwen, om te laten zien dat we hun zorgen serieus nemen en aan een oplossing willen werken.'

'Die signalen hebben wij nog niet vernomen. Hebt u informatie die in die richting wijst?' vroeg mevrouw Van de List.

'Vanuit de basis van de partij zeker,' meende Koolhof, 'maar helaas houdt de partijleider zich nog afzijdig in deze discussie.'

'De partijleider, de minister, de huidige partijvoorzitter: het lijkt alsof het engagement is verdwenen in de leiding,' vond de programmamaker.

'Net wat ik zeg,' zei Koolhof, 'ze zijn tevreden over hun strategie en onderschatten in mijn ogen de ingrijpende sociale gevolgen die eruit voortvloeien voor veel mensen.'

'Ziet u nog een rol weggelegd voor uzelf in het verzachten van deze gevolgen?' vroeg mevrouw Van de List.

'Ik zal op ons congres in het voorjaar zeker van de partij zijn,' antwoordde Koolhof, 'maar een oud-voorzitter moet zijn invloed niet overschatten, heeft mijn voorganger me geleerd.'

'Nou, laten we met deze vrolijke noot eindigen, meneer Koolhof,' zei de presentatrice afsluitend. 'Vriendelijk dank voor uw medewerking aan deze uitzending.'

×