Fragment

De Hooverdam of het hek van de dam in een Rollercoaster
Niet alleen in Zweden (zie hoofdstuk 13) maar ook in Amerika kon je merken dat er oorlog was met Irak. Op zekere dag waren we vanuit Phoenix via de Grand Canyon en Las Vegas op weg naar Death Valley. Wanneer we daar naartoe gingen hadden we meestal een watertrailer bij, niet om onze dorst te lessen, want dat deden we liever met een koel biertje in een barretje langs de weg. Nee, met die watertrailer konden we ons testgewicht gemakkelijk aanpassen aan de gewenste condities, zodat we niet alleen onderweg testen onder volle belasting konden uitvoeren, maar ook op de bekende bergtop-pass in Death Valley zelf. Want deze trailer konden we gemakkelijk gedeeltelijk leeg laten lopen of juist met water vullen naargelang we gewicht moesten hebben.
Op deze route wilden we ook graag even over de Hooverdam rijden en even stoppen om nog eens te kijken hoe groot en mooi die was. Ik was er al eens bij eerdere testritten geweest, maar het blijft indrukwekkend om te zien. Als je onderin naar de turbines gaat, zie je en beleef je pas echt hoe groot de turbines zijn, die aangedreven door het water voor de opwekking van de energie zorgen. Wat een geweld en technologie, om kippevel van te krijgen. Dan besef je een beetje wat mensenhanden samen met de natuur voor elkaar kunnen krijgen, geweldig!!
Maar rijdend richting de dam werden we al gewaarschuwd middels borden langs de weg, dat de “Hooverdam” voor vrachtverkeer en aanhangers gesloten was. Bij navraag bleek dat Amerika in verband met de oorlog met Irak vreesde voor een aanslag op de Dam door Iraaks gezinde terroristen, die al in Amerika woonden of op een of andere manier het land binnen zouden komen. Nou dat hadden wij weer. Wel een Hooverdam met een enorme plons water, maar ons watertrailertje mocht er niet overheen. We hadden zelfs, als ze dat vriendelijk gevraagd hadden, ons watertrailertje helemaal leeg kunnen laten lopen om zo hun stuwmeer tot de rand toe te vullen, maar nee onze bijdrage was blijkbaar niet gewenst.
Afijn er zat niets anders op, we hebben de auto met de watertrailer maar omgestuurd en zijn met de rest gewoon over de dam gereden. Dat eroverheen rijden ging wel niet zonder oponthoud. Elke passant werd uitvoerig gecontroleerd, zowel de auto als de inzittenden, inclusief de koffers, op eventuele verkeerde voorwerpen. Voor ons hield dat natuurlijk weer in uitleggen wat soort meetapparatuur dat was , waarvoor die diende etcetera, etcetera. Afijn even wat oponthoud, maar daarna konden we toch weer zonder problemen verder, alleen het bezoek aan de dam zat er deze keer helaas niet in. Maar ja, niet getreurd er zijn wel meer attracties in dat enorme land en zo kwam er na de ´Big Shot´al snel weer een nieuwe in beeld ....
Als je behoefte hebt aan wat extra adrealine en je niet alleen je spieren maar ook je maag, nieren, ingewanden en alles wat binnen je vel een min of meer vaste plaats verworven heeft, eens wilt losschudden, dan is een rollercoaster een mooie warming-up en zeker die op de grens tussen Nevada en Californië. Tenminste één van mijn Zweedse collega’s attendeerde mij erop dat pal op die grensovergang toen, op dat moment, de grootste en spectaculairste rollercoaster ter werel was gebouwd. Dus...
Ja, je begrijpt het al, die kans kun je, als je nog niet helemaal bent afgekickt van de Big-Shotervaring en een gedeelte van je hersenen nog in je keelsgat zitten, gewoon niet links laten liggen. De auto´s werden dus voor een paar uurtjes geparkeerd, om de inzittenden in deze superattractie weer wat los te schudden. Eerlijk is eerlijk, spectaculair was hij wel zowel boven als onder de grond. Tenminste dat heb ik later op de foto´s gezien, want zelf weet ik alleen dat ik op de grond ben ingestapt en weer uitgestapt. Waar ik in de tussentijd was geweest kon ik met al dat gillen, draaien, versnellen, afremmen, door de bocht, op de kop, op de zij, omhoog, omlaag en het hoekje om, helaas niet meer herinneren, want door al dat geweld zat het geheugen in mijn schoenen en de ogen in mijn zakken. Tja, ook in zulke dingen is America groot, groter maar vooral het grootst. Dus wat doe je dan op een rustdag in zo´n land ? Dan ga je toch niet rusten... ×