niet beschikbaar
niet beschikbaar
niet beschikbaar
niet beschikbaar
Informatie
Herroepingsrecht is uitgesloten voor eBooks. Een download van een eBook of luisterboek is niet meer te herroepen op het moment dat u, na aanschaf van het e-book, de download heeft gestart.
Hoe vervul ik deze rol, die het leven mij heeft toebedeeld? Hoe ben ik een goede partner voor mijn geliefde die ziek is en lijdt en gaat sterven en hoe zorg ik tegelijkertijd voor mijn eigen leven? Hoe leef ik een leven waarin ik een opdracht te vervullen heb waarvoor ik mijzelf niet bijzonder geschikt acht en hoe maak ik daar toch ‘mijn’ leven van? Hoe doe ik recht aan het bestaan van mijn geliefde en aan dat van mijzelf?
Het antwoord dat ik heb gevonden is: ik kan dit alleen doen vanuit mijn eigen aard, vanuit wie ik ben, vanuit mijn eigen mogelijkheden en onmogelijkheden. Ik kan dit niet als ik mijn handelen toets aan welke maatstaf of norm dan ook die buiten mijzelf ligt. Evenmin kan ik voldoen aan persoonlijke verwachtingen van anderen of aan maatschappelijke conventies. En als ik mijzelf een al te hoog ideaal voor ogen houd en dat probeer te vervullen, breng ik het niet tot een goed einde.
Ik heb scherper dan ooit eerder moeten onderzoeken wie ik ben, ik heb mijn minder te waarderen karaktertrekken, de zwakke plekken in mijn persoonlijkheid duidelijker dan ooit onder ogen moeten zien en vooral: ik heb ze moeten leren accepteren. Accepteren betekent dat je kunt zeggen: ‘Dit ben ik, hier en nu, en dit is waar ikzelf en de anderen het mee moeten doen. Ik ben niet heiliger dan ik ben.’
Dat betekent niet dat ik mijzelf heb ‘vastgepind’ in de zin van ‘Zo ben ik nu eenmaal en daar valt niets aan te veranderen’. Dat zou elke mogelijkheid tot groei en ontwikkeling uitsluiten.
Het betekent echter wel dat ik zelf begrip heb leren opbrengen voor de soms moeizame en gebrekkige wijze waarop ik vorm kon geven aan een rol die mij niet op het lijf was geschreven, en dat ik mij de tijd moest gunnen een weg te vinden die voor mij begaanbaar was. Het betekende dat ik mededogen leerde te hebben met mijzelf.
Wat ik ook heb ontdekt is dat mijn weg niet die is van het wegcijferen van mezelf, van het opofferen van mijn eigen behoeften en het onderdrukken van op het eerste gezicht minder passende gevoelens. Ik kan en wil de woede, de onvrede, de ellende die haar ziekte in mij oproept niet verbergen voor mijn geliefde, ook al lijkt dat op het eerste gezicht geboden.
Mijn weg blijkt die te zijn van de waarachtigheid, en dat houdt in ‘dat er mag zijn wat er is’. Je hoeft je niet anders voor te doen dan je bent, je hoeft je niet anders te gedragen dan wat ‘natuurlijk’ aanvoelt en volgens je eigen aard is.
×