Fragment

De moderator gaf aan dat het tijd was voor de laatste vraag.
“We horen van alle kanten dat jullie gediskwalificeerd zullen worden omdat jullie lied te vroeg op de radio is geweest. Wat is daarvan waar? En waarom zijn jullie toch komen repeteren?”
Sharon stond op. “Wij geloven dat het snel opgelost zal worden. Voorlopig zijn er geen duidelijke feiten. Die worden op dit moment onderzocht. We gaan ervan uit dat we vandaag nog een verklaring kunnen uitbrengen.”
“Was je daarover vannacht in gesprek met Frank Naef?”
Weer gingen alle gezichten in de richting van Sharon.
“Pardon? Insinueert u dat ik de nacht heb doorgebracht met deze vriendelijke, maar veel te oude baas?”
“We hebben jullie gespot in O’Donoghues Pub”, verklaarde de journalist.
Sharon begon amicaal te glimlachen. “Oh ja, nu herken ik jullie. Het was gezellig he? En wat houden we van de traditionele Ierse muziek.”
Geen van de aanwezigen was echter tevreden met haar reactie.
“Vooruit dan”, besloot Sharon schouderophalend, “het was zuiver toeval dat ik Frank Naef daar aantrof. Maar toen ik hem daar spotte, gezellig zingend en dansend als een Ierse leprechaun, zag ik wel een mooie gelegenheid om met hem van gedachten te wisselen.”
“En jullie zijn tot een conclusie gekomen?”, wilde Lucas weten.
“Frank Naef is de meest integere man die ik ooit heb ontmoet”, legde Sharon uit, “en daarom ga ik er niet op vooruit lopen. De gang van zaken moet zijn beloop krijgen.” ×