Fragment

1e hoofdstuk. Shit

Shit, dacht ik terwijl een paniek gevoel bij me op kwam. Dit is wel het laatste wat er zou moeten gebeuren vandaag.
Diane drong zich door een groepje meiden heen terwijl ze verrukt gilde:
Wat doe jij nou hier in godsnaam?
Diane is mijn kapster en had pas vorige week mijn haar gekleurd.
Het is een slanke, vlotte meid. We hadden gezellig gekletst over van alles en nog wat maar ik had nooit gedacht dat ik haar op zo’n plaats als hier tegen zou komen.
Jij bent wel de laatste die ik hier had verwacht, dat heb je ook mooi stil gehouden zeg, kweelde Diane. Uh, eigenlijk ben ik hier een beetje per ongeluk binnen gekomen. Ik was zeg maar nieuwsgierig naar de nieuwe zaak die geopend zou worden, stamelde ik. Dit is toch die nieuwe trendy tent waar de bladen zo vol van staan?
Welnee, zei Diane, deze tent bestaat al langer maar eens in de maand houden ze een vrouwenavond zodat wij allemaal ook eens lekker uit onze stekker kunnen gaan zonder honderdduizend nieuwsgierige ogen op ons gericht te voelen.
O, nou sorry dan maar dan ga ik maar weer, kon ik nog net achter mijn rode konen uitbrengen. Ben je gek meid, neem wat te drinken van me dan stel ik je aan een paar van mijn vriendinnen voor.
Nee, nee bedankt Diane maar ik moet nu echt weg en met een opgelaten gevoel baande ik me een weg naar de uitgang. Ik hoorde Diane nog iets roepen maar nam niet de tijd om te luisteren, ik wilde alleen nog maar naar buiten.
Shit, shit, shit, net nu ik al mijn moed had samengeraapt en eindelijk, na 4 maanden voor de ingang een beetje heen en weer geparadeerd te hebben, naar binnen durfde te stappen kwam ik een bekende tegen. Trust my luck !
In het voorbijgaan zie ik ze, vrouwen die met elkaar over van alles en nog wat stonden te praten, van wie je beslist niets zag van hun geaardheid maar ook vrouwen aan wie je duidelijk kan zien dat ze op andere vrouwen vallen.Vrouwen die elkaar zoenden en elkaar meer dan vriendschappelijk omhelsden. Ik durf eigenlijk niet te opvallend te kijken. Bij de uitgang staat de gastvrouw te wuiven, ze wil me nog een folder meegeven over de komende evenementen. Ik grabbel de folder en een reclame exemplaar van de zij aan zij uit haar hand en voor ik het weet sta ik buiten in de regen.
Ook dat nog, mijn mooie suède laarzen gaan dit slechte weer niet overleven. Mijn auto heb ik natuurlijk vier straten verderop geparkeerd, stel je voor dat iemand hem zou herkennen en misschien zou weten dat hier een vrouwenfeest aan de gang was. Kan ik mooi mijn baan gedag zeggen om het nog maar niet over de reactie van vrienden en familie te hebben.
“Ga je nou al weg, wijfie?” Hoor ik een mooie donkere vrouw naar me roepen. Ze zegt iets tegen haar vriendinnen, wijst naar me, de meiden lachen wat en lopen snel door naar de ingang. Verlangend kijk ik nog even om maar de shock die ik nog steeds heb nadat ik Diane tegen kwam wint het van mijn verlangen.
×