Fragment
Fragment gedicht: Cyclamen • Eoceen-II
Hoos na hoos komt nieuwe regen, riffelend,
gniffelend, ik voel mij verplicht aan hen
en hun wiegen, moet op hen toezien hoe
ze verscheurd in hun sappen verdoven,
hun voeten in glijdende leem,
kermend om schoonheid,
om gratie, maar niets
houdt mij aan, mijn
zwijgen herneemt.
Fragment gedicht: Of het denkbaar is
Er is een soort verdriet dat nog geen
naam heeft – gedragen noch versmald
in zijn lamgeslagen handen wil hij
ervan weten te moeten stoppen met
van haar te houden, zo beschikt en
zo hulpeloos ineen, onvoorkomen door
een voortkruipen van de niet gelaten
lichtval, toen wat de dag nog brengen
kon al in zijn sporen was klaargemaakt
door goden die niet beter wilden maken,
negeerden, opzettelijk wellicht, zonder
beloning, zonder begeerte, zonder besef
van eindige stiltes, want in de eeuwigheid
draagt geluid niet ver, waar in het aardse
al op het minste gerucht de aandacht
onwillekeurig naar het leven reikt.
[Actuele maatschappelijke thema's: vluchtelingencrisis, georganiseerde terreur, oorlog, genocide, ecocide, MeToo, etc.]
Fragment essay 'Wir haben es nicht gewußt':
[D]e gigantische ramp die momenteel op ons als mensheid afkomt als gevolg van de klimatologische opwarming van de Aarde, veroorzaakt door ons toedoen. Door de immense invloed van het kapitalisme (primair gericht op profijt en uitputting van exploiteerbare bronnen) is de mensheid in de afgelopen honderd jaar, of eigenlijk zelfs vanaf de start van de Industriële Revolutie (rond 1750), samen met de onderwijl enorm toegenomen verstedelijking, zijn spirituele verbinding met zijn hem voedende habitat (de Aarde) gaandeweg bijna volledig kwijtgeraakt (vervreemding). Met als gevolg dat we als mensheid meer en meer collectief lijken te verkeren in de eerste van de vijf fasen van de rouwverwerking volgens Kübler-Ross: vrijwel complete ontkenning van de knetterserieuze ernst van de situatie waar we met zijn allen dag na dag op afstevenen – alsof er zelfs een soort van collectieve verlamming heerst. (Het beeld van de onverwoestbaar geachte Titanic past hier wel bij: de nabije ijsschots waar met grote vaart op afgestevend wordt valt eigenlijk niet meer te ontwijken.)
×
Thuiswinkel Waarborg