Fragment

Drie dagen na de meeting op het dak gaan we de eerste scènes opnemen. Het kleine, authentieke hostel waar we verblijven is compleet door ons overgenomen. In één van de kamers hebben we eenvoudige visagiespullen neergezet en op een stoel ligt wat kleding voor de acteurs. Hier kunnen zij zich rustig voorbereiden op de scènes. We doen een armoedige poging om de sfeer van een filmset te creëren zoals we denken dat die eruit ziet. De hele lobby staat vol met onze opgewonden crew en de koloniale balustrade die daar over uitkijkt stroomt langzaam vol met nieuwsgierige gasten en personeel. In het hostel hoeven we maar twee korte scènes te draaien zonder echt serieuze dialogen. We hopen deze in één dag op te nemen.

De enige moeilijkheid die ik voorzie is het feit dat deze scènes niet aan het begin van de film zitten. Op de plek van deze scènes in het script zijn de personages al geïntroduceerd aan de kijker en hebben ze al een historie. Wijzelf moeten ook nog aan de personages wennen en deze gaandeweg ontwikkelen. Met de acteurs hebben we de afgelopen dagen uitgebreid over hun personages en de chronologie gepraat en voorzichtig gerepeteerd. Omdat niemand ervaringsdeskundige is, lijkt het ons slim om gewoon maar te beginnen.

Wat betreft techniek en apparatuur hebben Susie en ik de meeste ervaring en kennis. Susie heeft een identieke camera aangeschaft zodat we met twee dezelfde modellen kunnen draaien. Omdat we van plan zijn alles met twee camera’s op te nemen, komen die shots zo hopelijk qua kleur en kwaliteit het dichtst bij elkaar te liggen. Op de valreep komt een groothoeklens binnen per koerier. Die hadden we niet meegenomen maar volgens Susie wel nodig. Daarom hebben we die in Lima online besteld. Ook hebben we geen monitor bij ons. Susie vindt het echter noodzakelijk om de camera’s af te stellen op elkaar en de eerste dagen een goed beeld te krijgen van de plaatjes die we maken. Onze Spaanse David heeft al op de eerste dag in een kroeg vrienden gemaakt met een Peruaanse filmmaker. Omdat David behoorlijk wat wiet via hem besteld heeft, mogen we twee dagen lang een monitor lenen.

Dan is het zover. Bijna een jaar na het allereerste idee voor dit hele project staat iedereen vol concentratie klaar in een hostel in Lima. Voor het eerst wordt op de set om stilte gevraagd. Voor de eerste keer worden de vragen sound ready? en camera ready? positief beantwoord. Voor het eerst hoort iedereen het karakteristieke geluid van het clapperboard. In de eerste scène komen Ann en Laura - gespeeld door Jennifer en Krista - het hostel binnen. Ze checken in en ontmoeten twee Duitse gasten met wie ze een slaapzaal delen. Die twee Duitsers worden gespeeld door onze Nederlandse David en Joost. Het leek ons leuk om iedereen van de crew ergens in de film een subtiele bijrol te geven. Misschien is het niet zo’n goed idee om dit op de eerste draaidag te introduceren, maar we konden geen Duitse toeristen vinden die bereid waren om mee te spelen.

Bij de receptie hebben we een groot aantal takes nodig. Dat komt vooral omdat iedereen aan het proces moet wennen en even moet opwarmen. Er zijn een drietal figuranten in beeld. Twee backpackers lopen net naar buiten zodra Ann en Laura binnenkomen en er zit een personeelslid achter de receptie. De timing van ieders beweging is het moeilijkst en we zijn voelbaar onzeker. Het is de eerste scène die we vastleggen en we hebben nog geen enkele standaard gezet voor onszelf.