Fragment

Inleiding

Ik kan met volle overtuiging zeggen dat satan niet wil dat je dit boek leest.
De vijand van je ziel wil er zonder twijfel alles aan doen om jou ervan te weerhouden om Gods principes voor financieel rentmeesterschap, geven en zegen te ontdekken. Waarom? Omdat het jouw leven ten goede zal veranderen. Het zal je gegarandeerd goede financiële resultaten geven. Bovendien zal het van invloed zijn op het Koninkrijk van God.
Als elke christen de simpele principes die ik je ga vertellen zou begrijpen en toepassen, zou dat letterlijk opwekking in de wereld teweegbrengen. Elke kerkelijke faciliteit die nodig is zou gebouwd kunnen worden. Elke zendeling met een heilige roeping en een bereidwillig hart zou uitgezonden en overvloedig toegerust kunnen worden. Het evangelie zou in elke cultuur op aarde kunnen doordringen.
Als Gods kinderen voorspoed zouden kennen, zou er geen tekort zijn in het Koninkrijk. Maar wat nog veel belangrijker is: ons hart zou veranderd worden!
Daarom ben ik zo blij (en de duivel niet!) dat je dit boek opgepakt hebt. Door middel van deze buitengewone waarheden zal God een geweldig werk in je hart doen. Hij zal je voor altijd veranderen. En ik beloof je dat je het leuk zult vinden.
Niemand is van nature een gever. We worden allemaal geboren als nemers. We komen op aarde met een gevallen, zondige natuur en hebben de neiging egoïstisch te zijn.
God daarentegen, is een gever. Het bekendste vers in de Bijbel vertelt ons:

‘Want God had de wereld zo lief dat Hij Zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft’ (Johannes 3:16).

God is vrijgeviger dan wij ons ooit voor kunnen stellen. Door egoïsme en trots werd satan uit de hemel geworpen.
Veel mensen in onze cultuur denken dat het andersom is. Ze zien God als hebzuchtig en de duivel als degene die gunsten uitdeelt. Maar onthoud altijd: God is goedgeefs, satan is zelfzuchtig.
Ik ben blij dat je aan deze ontdekkingsreis gaat beginnen. Uit eigen ervaring kan ik je vertellen dat er geen groter avontuur op aarde is dan simpelweg een vrijgevig en overvloedig leven te leiden. Dit is mogelijk voor alle kinderen van God, maar slechts weinigen durven zo te leven. Het is een leven van beloningen. Het is een gezegend leven.
Lees verder en laat het avontuur beginnen!


Hoofdstuk 1
Het onverwachte avontuur

Toen ik naar een klein benzinestation in Oklahoma reed, stond er op de kilometerteller van onze ‘zeer beproefde’ stationwagon ruim tweehonderdduizend kilometer.
Het was 1984 en ik was een jonge evangelist. In die tijd reden mijn vrouw Debbie en ik graag naar zo’n beetje elke plek waar ik de mogelijkheid kreeg om te spreken.
Die dag waren we op reis in de breedste zin van het woord. Ja, we waren op reis om het evangelie te vertellen. Maar we waren ook aan een reis van ontdekkingen begonnen, met dit kleine benzinestation als stopplaats. Aan die reis waren we een maand eerder begonnen. Het was een reis waarin we de kracht en vreugde van het door de Geest geleide geven zouden ontdekken.
Toen ik wilde betalen voor de benzine zei de dame achter de kassa: ‘Het is geregeld.’
‘Pardon?’ vroeg ik een beetje verward.
‘Het is geregeld,’ herhaalde ze. ‘U hoeft niet te betalen voor de benzine.’
Nu was ik echt van de kaart. ‘Hoe kan dat dan?’
Heel nuchter zei ze: ‘Toen u aan kwam rijden, vertelde God mij dat u een evangelist bent en dat ik voor uw benzine moest betalen. Dus het is geregeld.’
Dankbaar en nog steeds een beetje van slag bedankte ik haar vriendelijk en ging weer op pad.
Dit was een kleine, maar duidelijke mijlpaal tijdens deze reis. Het idee dat de Geest van God tot iemand spreekt en die persoon vertelt om te geven, was niet nieuw voor mij. In feite was dit incident een perfect voorbeeld van dat wat God al begonnen was om tot het belangrijkste in mijn bediening en mijn wandeling als christen te maken.

Een stap verder

Als reizende evangelist bestond mijn hele inkomen uit liefdevolle giften die ik ontving in de kerken waar ik sprak. In die tijd kon mijn inkomen de ene week achthonderd dollar zijn en de volgende week tweehonderd dollar. Debbie en ik wisten het nooit. Maar in het begin van ons huwelijk hadden we geleerd in onze financiën op God te vertrouwen.
We gaven trouw onze tienden. God had een aantal jaren daarvoor duidelijk tegen ons gesproken over het geven van ons tiende deel. En vanaf het moment dat we God begonnen te eren door het geven van tien procent van alles wat binnenkwam, werd er altijd – soms op wonderbaarlijke wijze – in onze behoeften voorzien. Wat we niet wisten, was dat God op het punt stond een stap verder met ons te gaan.
Zoals ik al zei, deed God, ongeveer een maand voor de verrassende zegen op het benzinestation, iets opmerkelijks om mijn aandacht te trekken naar geven.
Ik was ingeroosterd voor een preek tijdens een avonddienst in een kerk. Het bleek die hele maand de enige dienst te zijn waarin ik ingepland stond om te spreken. Uit financieel oogpunt betekende dit dat het de enige keer was dat ik één offergave zou ontvangen, in plaats van de normale vier, vijf of zes keer. Hoewel Debbie en ik steeds meer geleerd hadden om op God te vertrouwen, was dit een grote uitdaging voor ons budget.
Tijdens de afsluiting van de dienst werd de collecte voor mij gehouden. Kort daarna kwam de voorganger naar mij toe met een enveloppe.
Hij zei: ‘Robert, ik vind het een enorm voorrecht om je te kunnen vertellen dat dit de grootste offergave is die deze kleine gemeente ooit heeft gegeven. God heeft je vanavond gebruikt om ons te zegenen en ik ben blij dat ik je dit mag geven.’
Toen ik de enveloppe opende, zag ik een cheque van ongeveer hetzelfde bedrag als ons hele maandbudget. Tijdens één avond had God op wonderbaarlijke wijze voorzien in wat normaal gesproken pas na meerdere diensten binnenkwam. Het was echt een les voor ons. Maar de les was nog niet voorbij.
Terwijl ik daar stond met die cheque in mijn handen, mezelf koesterend in de warme gloed van dankbaarheid en verwondering, gebeurde er iets met mij wat voor altijd de richting en kwaliteit van mijn leven veranderde.
Eerder tijdens die avonddienst had een zendeling een kort getuigenis gegeven. Terwijl ik na afloop de bijna lege zaal inkeek, zag ik hem staan. Op hetzelfde moment sprak de stem van de Heer onmiskenbaar tot mijn hart: Ik wil dat je hem jouw offer geeft – alles.
In een flits veranderde mijn euforie in iets wat op paniek leek. Heer, dit kan niet Uw stem zijn! Ik bedoel… uiteindelijk… ik… U… U deed een wonder om in onze behoeften te voorzien!
Nogmaals kreeg ik dezelfde instructies, zacht maar duidelijk. Ik wil dat je hem jouw offer geeft.
Als een kind dat niet wil horen wat zijn vader zegt, wilde ik mijn vingers in mijn oren stoppen en luid zingen: ‘Lalalalalala! Wat? Ik hoor je niet!’
Geef hem het hele offer. Vertrouw op Mij.
Ik kon het niet van me afschudden. Ik probeerde het te rationaliseren. Ik probeerde te onderhandelen, te smeken. Het gevoel werd alleen maar sterker.
Uiteindelijk gaf ik me over en zei: ‘Oké, Vader, ik vertrouw op U.’ Ik ondertekende de achterkant van de cheque, vouwde hem dubbel en keek vluchtig om me heen om er zeker van te zijn dat niemand keek.
Toen ik bij de zendeling stond, zei ik iets als: ‘Ik stelde je getuigenis van vanavond erg op prijs. Zeg het alsjeblieft tegen niemand, maar ik zou je graag dit offer willen geven. De cheque is voor mij uitgeschreven, maar ik heb het overgeschreven naar jou.’ Ik gaf hem de cheque en liep weg.
Een uur later zat ik met ongeveer twintig leden van de kerk in een pizzeria. Tegenover mij zat een goed geklede man die ik nauwelijks kende (we hadden elkaar tijdens een andere gelegenheid kort gesproken).
Na een tijdje leunde hij over de tafel naar mij toe, keek me recht in de ogen en stelde mij een schokkend persoonlijke vraag: ‘Hoe groot was je offer vanavond?’
Uiteraard werd ik nerveus door zijn vraag. Nooit eerder had iemand mij dit gevraagd en al helemaal niet een vreemde! Zijn stoutmoedigheid overviel me zo, dat ik niet wist wat ik anders moest doen dan hem antwoorden. Ik vertelde hem dus wat het bedrag van het offer was. Ik weet nog dat ik hoopte dat dit het einde van het gesprek was. Dat was het niet.
Op dezelfde autoritaire manier stelde hij mij nog een vraag: ‘Waar is de cheque?’ De brutaliteit! Ik weet nog dat ik dacht: ‘Wat is hij van plan?’
Uiteraard had ik de cheque niet meer, maar ik was niet van plan hem dat te vertellen. Ik ben er niet trots op, maar deze prediker loog dat het gedrukt stond.
‘Ehm, mijn vrouw heeft hem,’ zei ik zenuwachtig. Ze zat aan het andere eind van de lange tafel, op veilige afstand. Kunnen we dan nu van onderwerp veranderen?
‘Ga de cheque halen, ik wil hem zien.’ Die man was meedogenloos! Niet wetend wat ik anders moest doen, deed ik alsof ik haar om de cheque zou vragen. Ik boog mij naar haar toe en vroeg: ‘Hoe smaakt je pizza?’ ‘Prima,’ antwoordde ze, terwijl ze me perplex aankeek. ‘Super. Goed om te horen. Wilde ik gewoon even checken,’ mompelde ik en ging terug naar mijn plek.
Ik hoorde mezelf nog een leugen vertellen: ‘Ze heeft hem in de auto laten liggen,’ zei ik en ik probeerde het te doen klinken alsof de auto heel ver weg stond (inmiddels probeerde ik niet alleen het feit te verbergen dat ik mijn hele offergave had weggegeven, maar ook dat deze evangelist, die diezelfde avond nog had verkondigd dat Jezus de weg, de waarheid en het leven is, net had gelogen!)
Terwijl er kleine druppeltjes zweet op mijn voorhoofd verschenen, boog de man zich naar mij toe en kwam gevaarlijk dichtbij. ‘De cheque ligt niet in de auto, Robert,’ stelde hij met een lage stem.
‘Hoe weet je dat?’ reageerde ik terwijl ik probeerde een beetje beledigd te klinken.
‘Omdat God me dat verteld heeft. En Hij heeft me nog iets verteld.’
Toen sprak die man woorden die sindsdien een zeer grote rol in mijn leven hebben gespeeld.
‘God wil je onderwijzen over geven, zodat jij het Lichaam van Christus hierover kunt onderwijzen.’ Toen schoof hij een opgevouwen briefje over de tafel. Het was een cheque. Het bedrag was, tot op de cent nauwkeurig, tien keer het bedrag van de gift die ik ongeveer een uur daarvoor had weggegeven. Tien keer, tot op de cent nauwkeurig.
Dit was de avond waarop de ontdekkingsreis begon. ×