Fragment
Toen haar telefoon overging herkende ze direct het buitenlandse nummer. Ze liet hem 3 keer overgaan terwijl ze er naar keek.
‘Pak je hem niet op? Het is al best laat dus het zal wel belangrijk zijn.’
Ze had hem aangekeken, niet in staat om een ant-woord te geven. Uiteindelijk bracht ze de telefoon naar haar oor met een kort ‘ja?’
‘Ze is dood. Vanochtend vroeg al. We zijn er direct naartoe gegaan.’
‘Ik begrijp het. We komen morgen.’
Klik. Stilte. Na een paar seconden legde ze de tele-foon weer op het nachtkastje naast haar.
‘Mijn moeder is dood.’
‘Ok..’
‘Ik heb gezegd dat we er morgen naartoe gaan.’
‘Dat hoorde ik. Dat is toch prima? Gaat het? Hoe voel je je?’
‘Prima.’
Daarna was ze opgestaan en had ze in het toilet van de badkamer overgegeven.
×