Fragment
Op het veer zie ik nog meer fietsers, waarvan ik ver-onderstel dat er één een Hollander is en ik neem de proef op de som. Ja, op één of ander manier haal je ze er zo tussen uit. Bijna nooit mis. Dat is toch frappant. Ik vraag waar hij vandaan komt. "Praag", zegt hij. Er schijnt tussen Praag en Budapest ook een aantrekkelijke route te zijn. Hij begint over zijn fiets te kwekken en wat het hem allemaal heeft gekost. Daar was ik nou net niet in geïnte-resseerd en hij blijft maar doorratelen. Dat zijn nou van die types die slecht kunnen luisteren. Of het echt tot hem doorgedrongen is weet ik niet, maar ik heb hem duidelijk gemaakt dat ik mijn fiets voor een bedrag van €. 150,00 via marktplaats heb gekocht en dat hij me nog steeds niet in de steek heeft gelaten. Ik krijg de indruk dat hij aan de overkant met me mee wil fietsen, en daar heb ik een pas-klare oplossing voor. Bij het verlaten van een veer lopen de meeste fietsers omhoog en het is ook niet handig om pas bij de klep op de pedalen te gaan staan, want dan val je stil. Dus blijf ik een beetje achteraf staan en neem een aanloop. Dat scheelt een berg gestuntel en ik ben als eerste boven. De eerste kilometer is een weg met kinder-hoofdjes die ik gesel met mijn pedalen. Als het over gaat in asfalt, kijk ik om. Klepmans is uit het zicht verdwenen en ik hoef het geleuter niet meer aan te horen. Wel nadert een stel van een jaar of 50. Zij zijn ook overgevaren. Als ze mij na enkele kilometers passeren, zie ik dat ze ruzie hebben en zij rijdt hem volledig uit het wiel. Ze heeft een atletisch figuur en hij lijkt meer op een persoon die ge-wend is om met een grote pot bier en een zak chips lang-uit gapend op de bank, de sport via zijn flatscreen gade te slaan. Misschien is hij na een hoop gezeur van haar, waar-bij zij hem voor zijn eigen bestwil met zichzelf en zijn gezondheid heeft geconfronteerd, de canapé met tegenzin ontstegen en vervolgens verruild voor een zadel en peda-len. Nou, dan kan hij zijn lol op met die tijgerin.
×