€ 15,00

ePUB ebook

niet beschikbaar

PDF ebook

niet beschikbaar

Zeilen in de woestijn

Volg je eigen koers, laat je gedachten varen van zee tot woestijn

Tine de Jong-Veenstra • Boek • paperback

  • Samenvatting
    Zeilen in de woestijn is een bundel met zeventien sprookjesachtige verhalen. Gezien worden en keuzes maken staan hierin centraal.
    Tine de Jong - Veenstra schrijft, schildert, fotografeert, ontwikkelt spellen en helpt mensen tot zichzelf te komen.
  • Productinformatie
    Binding : Paperback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 145mm x 210mm
    Aantal pagina's : 112
    Uitgeverij : Tinexpression
    ISBN : 9789081761130
    Datum publicatie : 01-2019
  • Inhoudsopgave
    Inhoud


    Verdwenen kinderen van Zuiderkim
    Gemene heks of goede fee
    Kiezen voor de juiste man
    Anne en Anja
    Schaduwmensen
    Zeilen in de woestijn
    Cadeau voor een onzichtbaar kind
    De vrouw met de witte sjaal
    Twee vrouwen in het duistere huis
    Openheid, Gelijkheid, Respect
    Een jaar later
    Meer moois
    Terugkerende droom
    Helpend hart
    Magisch getal
    Trotse haan met zestien hennen
    Dansend door het leven
  • Reviews (0 uit 0 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

€ 15,00

niet beschikbaar

niet beschikbaar



3-4 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

Twee vrouwen in het duistere huis


Zo’n dertig jaar geleden stond er in een verre uithoek van de wereld een duister huis. Het was zwart geschilderd aan de buitenkant en de donkere gordijnen waren altijd gesloten. Het dichtstbijzijnde dorpje was op honderd kilometer afstand. Geen enkele dorpsbewoner wist hoe het duistere huis er vanbinnen uitzag, want niemand van hen durfde er ook maar één voet binnen te zetten. Wat ze wel wisten, was dat er twee vrouwen woonden; een moeder met haar dochtertje. Zij kwamen nooit in het dorp. Ze verbouwden bijna al het voedsel dat ze nodig hadden zelf. Sporadisch bestelden ze wat andere dingen via de telefoon, hooguit vier keer per jaar. Degene die het bracht, zette de goederen voor de deur, klopte dan met angst en beven aan en maakte dat hij wegkwam. Het scheen dat de moeder niet van mensen hield. Behalve dan als maaltijd. En ze kon niet tegen zonlicht.
Het meisje ging niet naar school. Haar moeder gaf haar les. Het meisje wilde eigenlijk heel graag naar de school in het dorp, maar het was te ver weg om er elke dag naar toe te rijden en weer terug.
Gelukkig verveelde het meisje zich nooit toen ze nog klein was. Ze vermaakte zich elke dag met de kippen, koeien en konijnen die rond hun huis liepen. Ondertussen leerde ze Franse woordjes of hele stukken tekst van haar geschiedenisboek uit haar hoofd.

Op haar zestiende verjaardag vertelde haar moeder dat ze haar alles had geleerd wat ze zelf wist. Het meisje barstte in tranen uit. Ze was ontzettend leergierig en wilde graag verder leren. Ze zou naar een kostschool kunnen gaan, maar het meisje wilde haar moeder niet alleen achterlaten.
Omdat haar dochter ontroostbaar was, besloot de moeder een advertentie te plaatsen in het dorpskrantje: privéleraar gezocht. Niemand reageerde. De mensen waren als de dood voor het tweetal in het duistere huis. Bovendien was het een hachelijke onderneming om er te komen; eerst moest je langs een diep ravijn, vervolgens over een hobbelige weg door een dichtbegroeid woud en daarna langs een steil slingerend zandpad omhoog. ×
SERVICE
Contact
 
Vragen