Fragment
Raamtafel.
Zondagmiddag, twee uur, in de Brasserie van het hotel.
Een koppel afgeladen met PC shopping bags komt binnen.
Hun eerste woorden zijn: ‘Tafel aan het raam.’
Mijn eerste woorden zijn: ‘Goedemiddag meneer en mevrouw.’
Oh ja, manieren, zie je ze denken… Lacherig corrigeert de man zichzelf.
‘Goedemiddag, tafel aan het raam graag.’
‘Alle raamtafels zijn helaas bezet, meneer.
Wel heb ik deze tafel voor u.’
‘Weet u zeker dat u geen raamtafel meer heeft?’
‘Nou, u ziet net als ik dat ze alle vijf bezet zijn.’
‘Ja, ja… Ik ben wel bevriend met jullie directeur.’
‘Meneer, alle gasten aan het raam zijn bevriend met de directeur.’
Het koppel is niet gecharmeerd van mijn (te) gevatte opmerking.
‘Wij gaan wel ergens anders lunchen. Meneer Lanting zal nog van
ons horen.’ Meneer Lanting? Hoor ik dat nu goed?
De heer Lanting was de directeur voor de huidige directeur.
Ik wens het stel nog een fijne dag. Veel plezier bij Toon Hermans vanavond.
Of gaat u vanmiddag naar de dierentuin, de dodo’s bekijken?
Lunchen bij Vossius is ook een leuk idee… Tien jaar geleden!
Deze meneer zit nog aardig in het verleden.
Het wordt tijd dat hij zijn “goede vriend” eens een bezoekje gaat brengen.
Die kan hem misschien gelijk vertellen dat koningin Beatrix niet meer regeert.
Een volgend stel komt binnen wandelen.
‘Tafel aan het raam.’ Daar gaan we weer.
Goedemiddag meneer en… jochie.
Wat het vorige stel in de shopping bags hadden zitten,
heeft dit stel allemaal tegelijk aangetrokken… Fashion? Too much fashion.
Allemaal nieuwe kleertjes, schoentjes, sjaaltjes, sieraden
en te veel parfum. De hele lounge zijn ze (twee keer) afgelopen
alsof het een catwalk is. Om uiteindelijk in de etalage
van de brasserie te kunnen plaatsnemen.
Maar ja, daar zitten alle vrienden van de directeur al.
Directrice Anna Wintour zou de heren waarschijnlijk gelijk op tafeltje raam hebben gezet.
Tante Truus en Oom Wil hadden gewoon de rekening gekregen. Opzouten!
Met het budget van Margriet/Libelle kun je prima achter op de bank gaan zitten.
En helemaal met dat zelf gehaakte vest waar geen model meer in zit.
Maar we zijn hier niet op de redactie van Voque. Om te zien wie het covermodel wordt.
Hoe mooi deze paradijsvogels er ook uit zien, geen “eerste rang“ voor hen vandaag.
De telefoon gaat.
Goedemiddag. Hoofdstad Brasserie, met Ralph spreekt u.
Goedemiddag, met De Groot spreekt u.
Ik wil graag voor twee personen reserveren vanavond.
Dat kan. Rond welke tijd wilt u komen?
Wij komen om zeven uur en wij willen graag
die tafel in de erker, gelijk links als je binnenkomt.
Die is helaas al gereserveerd meneer.
Ik kan wel een tafel bij het raam regelen voor u.
Maar wij willen graag in de erker zitten,
dat vinden wij zo’n leuke plek.
Voor vanavond gaat dat helaas niet meer lukken.
Weet u dat zeker? Weet u zeker dat dat niet meer kan?
Ja meneer, dat weet ik zeker.
Ik heb wel nog een tafel bij het raam, met uitzicht op De Munt.
Nee, dan laat maar. …?
Dan gaan we vanavond ergens anders eten.
Het maakt niet uit wat je op je bord hebt liggen.
Het maakt niet uit wat er in je glas zit.
Vooraan bij het raam zitten, dat is wat telt.
Dan kan iedereen je namelijk goed zien. Jij zit in jouw persoon, op
de beste plek van Amsterdam.
En dat maakt van jouw het meest fantastische en interessantste mens van dat moment.
Jij doet er iets toe. Eet jou smakelijk.
×