Samenvatting
We leven in tijden van maatschappelijke transitie. De roep om 'het
moet anders', om duurzaamheid en een nieuwe economie is groot.
Het groeiend aantal lastige (organisatie)vraagstukken waar we voor
staan is niet meer op te lossen vanuit het 'oude denken'. Die vraagstukken
kosten vooral geld maar leiden niet tot echte veranderingen.
In een maatschappij die gebaseerd is op organisaties, dwingt dat tot
kritisch nadenken over hoe we organiseren en wat we dan organiseren.
Over bestaande praktijken heen moeten we kijken naar anders organiseren
in het licht van de noodzakelijke transitie.
Organisatievormen die alleen nog lineair produceren zijn niet houdbaar
en vallen daarom op termijn onvermijdelijk af. Daarvoor in de plaats
komen circulaire vormen: organisatievormen meer gericht op een
menselijke maat, op samen waarde creëren en gemeenschappelijkheid.
Die uitgaan van meervoudige waardecreatie en verbondenheid, houdbaarheid
en leefb aarheid als doel hebben. Dat leidt op termijn tot het
coöperatief organiseren van duurzaamheid.
De uitdaging is hoe we die nieuwe concepten nu gaan ontwikkelen en
organiseren, want duurzaamheid vraagt om andere organisatieconcepten.
Dat zijn nieuwe concepten over hoe we waarde organiseren.
Zo wordt afval voedsel. Rioolwater de nieuwe bron van inkomsten.
Zorg voor ouderen die ondergebracht wordt in een straatcoöperatie.
Of er komt een feed-in regeling voor stadsgroente. Concepten die helpen
zó te organiseren dat duurzaamheid als een sociale en een ecologische
maatstaf centraal staat. Niet als iets dat er een beetje bij komt, maar als
uitgangspunt. Alleen zo raakt duurzaamheid verankerd in ons dagelijkse
organisatorische doen en laten.
Dit boek laat zien hoe dit nieuwe denken op verschillende manieren
vorm krijgt in de praktijk, aangevuld met inspirerende ideeën. Hoe
mensen daar in hun omgeving en hun werk mee bezig zijn. Een serie
speciale bijdragen bouwt een beeld op van die praktijk. Geschreven
van binnenuit, door de betrokkenen.
Thuiswinkel Waarborg