Fragment

Als eerste kun je concluderen dat we allemaal een verschillend eigen bewustzijn hebben. Ik weet 100% zeker dat wat ik in mijn bewustzijn heb, anders is dan van iedere andere lezer van dit stuk. Dat kan ook niet anders, want ik ben de enige die mijn eigen verleden heeft meegemaakt. Mijn brein heeft dat allemaal in mijn eigen individuele bewustzijn opgeslagen.
Mijn brein reproduceert door interne en externe prikkeling daar van alles en nog wat uit. En dan bedoel ik alles wat ik ooit heb waargenomen. Mijn ervaringen, opgedane kennis, taal, alles wat ik weet, ken, geleerd en gedaan heb en honderdduizend dingen meer. Ik weet dat, herken dat en leg verbanden. Ik kan dat, omdat ik de enige ben die zich tot een bepaalde mate daar bewust van is.
Niemand anders is zich bewust van mijn verleden en mijn heden. Niemand anders kan verbanden leggen tussen die twee. Je zou daarom kunnen stellen dat we allemaal een eigen “individuele bewustzijnslijn” hebben die enkel en alleen door onszelf gekend kan worden.

Ten tweede kunnen we ook concluderen dat we allemaal een verschillende mate van bewustzijn hebben. De ene mens is veel bewuster van zichzelf, zijn of haar gevoelens, omgeving, verleden en gedachten dan de ander. We verschillen daarin en zelfs zonder stoornissen, belemmeringen of beperkingen, is de ene mens nou eenmaal ronduit lomp en de ander ronduit hoog sensitief te noemen. Dus met betrekking tot ons bewustzijn verschillen we allemaal wat betreft inhoud en de mate van gewaar zijn.

Ten derde is er naast dat hele individuele bewustzijnsgebeuren ook nog zoiets als een collectief bewustzijn. Eckhart Tolle benoemt een deel daarvan in zijn boeken en noemt dat “the pain body”. Een deel van ieders bewustzijn waar collectieve pijn ligt. Pijn die we allemaal hebben en kennen. Twee duidelijke voorbeelden van die collectieve pijnpunten zijn onrecht en het niet gezien worden. Als we onrecht meemaken of zien, dan doet dat met iedereen wat. Als we niet gezien worden in een relatie dan doet ons dat ook allemaal wat. Deze collectieve pijnpunten komen we allemaal een keer tegen als we wat bewuster naar onze gedachten, gevoelens en emoties kijken.

Ten vierde kunnen we concluderen dat er ook nog een bron bestaat waar al het bewustzijn reeds aanwezig is. Dit is de bron waar het individuele bewustzijn uit ontstaat. Waarom deze conclusie? Daar zijn een aantal aanwijzingen voor. Bewustwordingsprocessen worden in gang gezet zodra je iets wilt weten wat je nog niet weet, iets wilt leren wat je nog niet kent, iets gaat doen wat je nog niet gedaan hebt. Het begint vaak met het stellen van vragen. Het stellen van vragen zet je bewustzijn én je wereld namelijk in beweging. De waarom-, waarvoor-, waardoor-, wie-, wat- en hoe-vragen. Meestal beginnen we dan met gebieden te doorvorsen die al door anderen zijn ontdekt en gevonden. Als dat voor ons voldoende en bevredigend is, stopt daar het proces. Soms geloven we het dan verder wel. “Geloof is voor mensen die het niet echt willen weten”, zei Bhagwan Shri Rajneesh ooit. Wie het echt wil weten en geen genoegen neemt met de bevindingen van anderen zal zelf verder moeten zoeken. Daardoor kan er meer duidelijkheid ontstaan en kunnen er nieuwe invalshoeken en perspectieven gevonden worden. ×