Fragment
Nog twee uur voor dat wij in Dehli landen. Het is daar dan één uur in de nacht. Het enige dat te horen is, is het gesuis van de motoren. Verder doet niets vermoeden, dat we op tienduizend meter hoogte door ijle lucht ra-zen. De meeste passagiers slapen. Het licht is getemperd.
Af en toe dommel ik wat weg, maar kan de slaap niet echt vatten. Het is nog te vroeg. Door mijn neus tegen het raampje te drukken probeer ik het licht van de cabine buiten te sluiten. Achter het dikke glas, is de lucht inktzwart. Alleen een eenzaam lampje, helemaal aan het eind van de vleugel, vliegt met mij mee.
In de diepte schuift de aarde onder ons door. Onherbergzame streken met slecht af en toe een afgelegen boerderij. Volksstammen waarvoor de provincie stad het verste is dat ze kennen. Ik trek voor hen, als een onbereikbaar sterretje, aan de nachtelijke hemel voorbij.
Ik vlieg voor het eerst naar Azië. Het is begin tachtiger jaren. Internet en de mobiele telefoon moet nog worden uitgevonden en zelfs tv’s zijn in deze gebieden nog schaars. Post is traag. Een kaartje komt pas aan, als je zelf alweer thuis bent. Ik zal minstens vier weken lang onbereikbaar zijn voor het thuisfront. De passagiers zijn voornamelijk zakenlieden, deelnemers aan een georganiseerde reis en low budget ‘backpackers’. Ik voel mij bij geen van drieën thuis.Ik probeer de tijd te doden door in de reisgids te lezen. Zoals alle ‘backpackers’ heb ook ik de ‘the Lonely planet’ aangeschaft. Verhaaltjes over zogenaamde folklore, moeten goed bedoelde raadgevingen verhullen. Een gestileerd kaartje van Dehli, met in de hoek een uitvergroting van ‘Connauth place’ een centraal plein. Ik probeer uit de begeleidende tekst op te maken waar zo laat nog een hotel te vinden zal zijn. Twee plaatsen staan beschreven als "centra met middenklasse hotels". November is het toeristisch hoogseizoen. De bovenste in het rijtje zullen daarom wel al vol zijn. Ik bestudeer de locaties aan de voet van de pagina.
Voor het geld hoef ik het niet te doen. Ik heb een goede baan en India is een goedkoop land. Ik wil echter niet een makkelijk te tillen toerist zijn en ik wil mij ook niet als een schaap in een kudde door een gids laten rondrijden. Op beide manieren blijft je buiten de samenleving staan. Ik wil echt in India zijn.
×