Fragment

Eindelijk ben ik weer thuis, na jaren op reis te zijn geweest.
Ik heb alles gezien, alles gehoord, alles gedaan, maar niets
gevonden. Een volledig niet-geslaagde missie.
De meesten missies hebben een doel, maar die van mij was
onbekend. Ik zocht naar antwoorden. Dat wist ik! Maar ik
had geen idee wat de vraag was. En op de vragen die ik had,
waren gewoonweg geen antwoorden.
Het voelt alsof ik jaren naar een shownieuws heb zitten kijken,
ik ga er aan voorbij, ik kijk er op de een of andere manier
toch naar.
Achteraf kwam ik tot de conclusie, dat het volkomen nutteloos
was.
Wat is er aan de hand met dit land? Wat is er aan de hand met
mij?
Al hoewel ik laatst wel erg blij was met een bericht op facebook.
Mede daardoor is dit ontstaan.
Ik had de vroege editie gemist omdat ik in de file stond. Alle
mensen met mij in deze file baalden ook ontzettend van dit
feit, althans, dat dacht ik van hun gezichten af te lezen. Kon ik
s’ avonds alsnog de beelden zien van …
En waar ik ook verschrikkelijk blij mee was… dat ik te zien en
te horen kreeg, waar Braakhekke was. Dat had ik me de hele
autorit al af zitten vragen.
De mensen van shownieuws hebben goed werk geleverd. En
overal om reacties gevraagd.
Zo zie ik ook hoe een oude, innig trieste, zielige, zwaar
zwakzinnige vrouw er helemaal kapot van was, dat een paar
bekende Nederlanders uit elkaar waren gegaan.
Ik vind het allemaal best hoor, dat semi-dramatisch gelul op
de tv en dat er dan ook nog verschrikkelijk veel mensen zijn
die daar hun avond mee willen vullen….
Dat is ook nog oké.
In een reactie liet hij weten diep geschokt te zijn over het
nieuws dat ze op boulevard brachten.
Ik kreeg het benauwd, ik kreeg tranen, ik werd agressief, alle
emoties kwamen in een keer los.
Ik zapte verder naar het late grote mensen journaal op de NOS.
Ik zag onze jongens in Afghanistan die daar een gebergte in
moesten om de Taliban te verdrijven. Hoe ze hun leven in de
waagschaal moesten leggen.
Uitgezonden door onze regering. Momenteel even aangestuurd
door een diep geschokte president. Ik dacht nog even,
als ze het nog maar niet aan onze jongens hebben verteld,
want dan gaan ze al mentaal kapot de strijd in.
Wouter Bos zag zijn kansen schoon en had zowaar een leuke
grap, hij was blij dat Wesley Sneijder eindelijk weer eens
gescoord had.
Hij maakte een grap maar moest eerlijk bekennen dat de grap
niet van zichzelf was, maar wel dat hij hem erg leuk vond.
Past leuk bij de rest van zijn persoonlijkheid… toch?
Niet echt van jezelf. Bij alle zenders waar ik langs zapte kwam
het schokkende nieuws mijn huiskamer binnen.
En ik wist het! Dit was zo n moment!
Na twintig jaar wist ik nog steeds waar ik was op het moment
dat het gebeurde! ×