Fragment

Michael ging na verloop van tijd weg. Shana vroeg zich af of hij haar op zou wachten, daar zij nog zeker een paar uur moest blijven. Toen ze klaar was en naar buiten liep, stond hij tegen een lantaarnpaal op haar te wachten.
'Hoe lang sta jij hier al?,' vroeg Shana terwijl ze haar fiets van het slot haalde.
'Ik ben weer aangekomen toen jullie gingen sluiten,' antwoordde Michael. 'Sinds wanneer ga jij op de fiets?'
'Ik was een beetje laat,' antwoordde Shana. Ze nam de fiets aan de hand en ze liepen met elkaar op.
'Het gaat over Tobias,' zei Michael toen ze de straat van de kroeg steeds meer achter zich lieten.
'Wat is er met hem?,' vroeg Shana.
'Je blijft bij hem uit de buurt toch?,' vroeg Michael. Hoewel zijn toon over het algemeen rustig bleef, hoorde Shana iets onaangenaam dreigend klinken.
'Hoezo?,' vroeg ze.
'Omdat ik je anders helemaal lens trap, en je leven tot een hel maak,' antwoordde Michael alsof het de normaalste zaak van de wereld was.
'Wat?' Shana bleef abrupt staan en staarde Michael aan alsof hij gek geworden was.
Hij keek haar doodleuk terug aan.
'En als je het nu niet kunt beloven, duw ik je met fiets en al de gracht in.' Hij greep haar fiets vast, zijn toon werd dreigender.
'Wat heb jij ineens?,' vroeg Shana die haar fiets vast bleef houden.
'Dat gaat je niks aan, maar je houdt je kop hierover tegen de rest,' beet Michael haar toe. 'En geef één schreeuw en ik duw je.'
Hij zette zijn woorden extra kracht bij door een ruwe duwende beweging tegen haar fiets te maken. Shana zette zich gelijk schrap.
'Wil Tobias niet meer met me praten dan?,' vroeg ze om tijd te rekken.
'Ook dat gaat je geen donder aan,' snauwde Michael, 'maar je praat niet met hem, je stuurt hem geen berichten, je doet helemaal niks.'
Shana staarde hem verbijsterd aan. Het feit dat hij zo direct was, maakte haar zacht gezegd ongerust.
'Dus we spreken dat zo af?,' vroeg hij.
'Rot op,' siste Shana. Ze probeerde haar fiets met een ruk uit zijn handen te trekken en op te stappen. Ze kreeg het voor elkaar dat Michael haar fiets losliet, maar toen ze opstapte en weg wilde rijden gaf hij de fiets een trap net boven het spatbord. Shana verloor haar evenwicht, die ze niet op tijd kon herpakken. Ze viel op de grond, haar been half in de fiets vast. De richel van de gracht was misschien een centimeter van haar hoofd verwijderd. Michael torende boven haar uit.
'Ik vroeg of we een deal hadden,' zei hij vals.
Shana moest eerst haar been bevrijden voor ze overeind kon komen. Ze kon niet snel wegkomen en keek hem nijdig en vol ongeloof aan.
'Ben jij je tong verloren?,' vroeg Michael toen ze geen antwoord gaf. 'Misschien helpt dit wel.'
Hij maakte aanstalten om haar een trap te verkopen, maar ze gaf al toe.
'Oké oké, ik snap het!' Ze verbeet zich door de pijn heen.
Michael stopte toen ze dat zei, het scheelde weinig. Zijn voet hing afwachtend naast haar hoofd op ooghoogte. Een seconde keek ze ernaar met haar hart in haar keel, en besefte de positie waarin ze zich bevond.
'Deal,' zei ze met de grootste weerzin.
'Heel goed.' Michael zette zijn voet neer en keek haar nog even met een spottende grijns aan. Daarna draaide hij zich om en liet haar daar achter. ×