Fragment
Ik zit in een ouderwetse, grote armleuningstoel. De stoel staat in een praktijkruimte die als huiskamer is ingericht. Het zweet breekt mij uit en ik voel mij ongemakkelijk. Mijn handen omklemmen de leuningen strak. Een stem in mij brult: ‘Ik wil hier weg. Ik blijf hier geen minuut langer. Ik wil dit niet aanhoren.’ Het geschreeuw vanbinnen wordt luider en ik krijg het benauwd. Hoe kom ik hier weg? De dame tegenover mij is spiritueel coach en dit is mijn eerste sessie. Op dat moment wilde dat ik nooit gegaan was…
Opeens hoor ik een andere stem. Een zachte stem die fluistert: ‘Het is goed, blijf maar rustig zitten, ontspan en luister.’ Waar komt die stem vandaan? Ik heb deze nog nooit eerder gehoord. Ik doe mijn best naar deze stem te luisteren, maar de harde stem overheerst. Ik concentreer mij op mijn ademhaling en probeer hem onder controle te krijgen. Wat de dame tegenover mij allemaal zegt, hoor ik niet. Het gevecht tussen mijn hoofd en mijn hartstem heeft mijn volledige aandacht. Dit nieuwe fenomeen van twee stemmen brengt mij in verwarring. Naar welke stem moet ik luisteren?
Dan is de tijd van de sessie om; ik mag weg. Op de een of andere manier wil ik eigenlijk niet weg. Iets in mij zegt dat dit goed voor mij is. Op dat moment heb ik nog geen flauw idee waarom. Bijna automatisch maak ik een nieuwe afspraak en stap verward de deur uit.
Onderweg naar huis dacht ik terug aan de sessie. Mijn eerste ervaring met twee ‘stemmen’ was overweldigend. De boodschap van mijn hoofd was duidelijk maar juist de zachtheid van mijn hartstem had eigenlijk mijn voorkeur.
Zo zijn er nog veel ervaringen waarin die twee stemmen elkaar afwisselen. Wellicht herken je ze, strijden ze ook in jou en weet je niet altijd naar welke je zult luisteren. Inmiddels heb ik geleerd om naar de zachte stem te luisteren, de stem van mijn hart en intuïtie. Die wijst mij de weg, telkens weer.
×