Samenvatting
De auteur Peter Martijn is in 1966 opgeroepen om zijn militaire dienstplicht te doen. In dit boek beschrijft hij hoe hij als kleine jongen van zijn moeder te horen kreeg wat hem te wachten staat als de oproep tot inlijving in de bus valt. Als het moment daar is vertrekt hij naar Maastricht voor zijn opleiding bij de infanterie. Hier overleefde hij de drilmachines, de sergeanten die geen tegenspraak wensten en het gevloek wat hij aan moest horen wat hij nooit van thuis had meegekregen. Later zou hij via 's Hertogenbosch in Arnhem terecht komen waarna hij bij de 435 Compagnie Regiment van Heutsz in Kwartier Cortemarck Büren, Duitsland de rest van zijn diensttijd verbleef. Het proces van tegenzin om op te komen wordt gaande weg omgebogen in een levensverrijking, die maakt dat hij achteraf zelfs spijt geen beroepsmilitair te zijn geworden. In het boek is hij er in geslaagd alle aspecten van de toenmalige dienstplicht terug te laten komen. En daarbij heeft hij het verloop van zijn dienstplicht kunnen vertalen naar twee centrale begrippen: vorming en levenservaring, die zijn dienstplicht tot een unieke ervaring hebben gemaakt.