Samenvatting
Auto’s razen aan mij voorbij. Gek hoeveel impact dat kan hebben op een menselijk brein. Ik heb daar nooit bij stilgestaan. Nu ga ik er letterlijk van stilstaan. Op straat lopen is vermoeiend. Mijn hersenen beschouwen het als een gevarenzone. Ik moet kunnen inschatten of ik veilig en recht blijf lopen, of ik mij aan de verkeersregels houd en of ik niemand tot last ben doordat ik meer tijd nodig heb om het verkeer te overzien. Tegelijkertijd vecht ik ook tegen mijn eigen lichaamssignalen.
1 februari 2018. De nacht die alles veranderde. Mijn leven werd beheerst door een hersenschudding. Een monster die mij elke minuut van de dag herinnerde aan de hoeveelheid prikkels die op je afkomen, waardoor normaal functioneren onmogelijk werd. Hoofdpijn, duizeligheid, overprikkeling, vermoeidheid, kapot geheugen en concentratie, angst, frustratie, onzekerheid en eenzaamheid. Lange tijd was dit mijn werkelijkheid. Dit boek is een waargebeurde greep uit de emotionele rollercoaster in het eerste anderhalf jaar van mijn herstel.