Fragment
Langzaam doet ze haar ogen open. Ze beseft even niet waar ze is. Dan voelt ze een warme golf door haar lichaam stromen...
Bij hem… Ze is bij hem! Ze krijgt een steek in haar onderlichaam en voelt dat het daar nog gloeit, schrijnt en klopt van zijn passionele liefde, die hij zo uitgebreid en eindeloos op haar heeft losgelaten vannacht. Ze glimlacht en denkt verheerlijkt terug aan weer een uitzonderlijke nacht. Wat heeft hij haar weer liefgehad, overweldigend was het. Ze voelt dat haar lichaamssappen weer gaan stromen, haar ogen worden vochtig. Hij zegt elke keer tegen haar dat hij thuiskomt, wanneer hij in haar komt. Zo passend, letterlijk en figuurlijk. En toch zo onmogelijk. In haar hoofd komt even een gevoel op van triestheid. Niet aan denken. Niet aan denken nu. Ze is nu, op exact dit moment in de tijd, even zo intens gelukkig. Dat ze hier is, ze kan het niet bevatten. Hier bij hem. Het enige plekje op de wereld waar ze nu wil zijn. Laat de tijd alsjeblieft langzaam gaan. Laat het nog even langer duren. De plek naast haar is leeg. Ze draait zich langzaam op haar buik en drukt haar hoofd in zijn kussen. Diep snuift ze zijn geuren op. Zijn slaap, zijn lichaam, zijn seks... Ze begint alweer helemaal te gloeien als de onzichtbare pijlen van zijn onverzadigbare geiligheid op haar afkomen; zich in haar boren. Waar is hij? Ze hoort geen geluiden in huis. Hij is broodjes halen, denkt ze. Het maakt niet uit waar hij is. Hun band is zo sterk, al zit ze 1.700 km verderop in Ibiza, dan nog voelt ze zijn kracht, zijn niet aflatende liefde door haar lichaam vloeien. Ze hoort de sleutel in de voordeur. Ze houdt zich slapend als hij binnenkomt, maar voelt zijn ogen op haar gericht.
×
Thuiswinkel Waarborg