Fragment
Inleiding:
In dit boek leg ik uit hoe onverklaarde pijn te maken kan hebben met verdrongen emoties. Ik ging het experiment aan om me daarop te fo- cussen, toen specialisten niet meer wisten wat ze met mijn pijn aan moesten. Anderhalf jaar nadat ik een nieuwe heup kreeg, had ik nog steeds flinke pijn. Ik kon mijn dagelijkse dingen nét doen en kon een wandeling maken van een kwartier. De pijn werd eerder meer dan min- der. Ik kwam in aanraking met Stichting Emovere, die zich focust op verdrongen emotie als oorzaak van pijn.
Die visie haakte aan bij mijn ervaring. Ik lag bij de fysio op de bank. Terwijl hij mijn strakke spieren behandelde, huilde ik vanwege de pijn. Wat mij echter op- viel, was dat ik meer pijn in mijn hart voelde dan in mijn been zelf. Dat maakte dat ik verder op onderzoek ging en me verdiepte in de psychosomatiek: de relatie tussen lichaam en geest. Mijn strakke spieren en lokaal verhoogde spierspanning – die zich uitten in pijn – zouden het gevolg zijn van verdrongen emoties. Ik wil- de het onderzoek wel aangaan. Het idee gaf me hoop.
Ik verdiepte me in deze aanpak en ging op weg naar mijn verdrongen emoties. Gaandeweg deed ik ervaringen op en kreeg ik inzichten hoe lichaam en geest met elkaar in verbinding staan. In dit boek lees je hoe ik theorie en praktijk heb gecombineerd. In een half jaar was mijn pijn – op een schaal van 0 (geen pijn) tot 10 (ondragelijke pijn) – gezakt van 8 naar 3 en kon ik inmiddels anderhalf uur wandelen.
×