Samenvatting
Paul Cary Goldberg begon in het voorjaar van 2007 met het fotograferen in Caffé Sicilia. Hij werkte er al 8 jaar en kende al veel vaste klanten – meestal mannen, het grootste deel van Siciliaanse afkomst; vissers, metselaars, zakenlieden, stukadoren, schilders en elektriciens. De reden dat hij zijn camera voor het eerst meenam naar het Caffé was om vertrouwd te raken met zijn digitale fotocamera. Hij fotografeerde al 30 jaar met film en het leek hem dat het café met de mensen, zijn bedrijvigheid en de kleine ruimte hem een goede leersituatie zouden bieden. Hij ontdekte tijdens het fotograferen hoe complex en rijk dit kleine, bescheiden Caffé is en hoe diep de cultuur in de persoonlijkheid en het leven van de mensen verweven zit. Door het fotograferen ontstond een diep wederzijds respect en genegenheid. Veel van de foto’s in dit boek zijn gemaakt in de periode dat Caffé Sicilia bijna failliet ging en weer opstond. Een aantal foto’s werden genomen op het trottoir voor het Caffé, maar al de meeste werden gefotografeerd in de kleine, smalle koffieshop. Het zijn intieme beelden; openhartige portretten van de Siciliaanse Amerikaanse buren en hun cultuur. Maar ze gaan ook over de stad Gloucester en het Amerikaanse leven in het begin van de eenentwintigste eeuw. Ze gaan over de kracht van fotografie die universele worstelingen en vreugde vastlegt.
Paul Cary Goldberg begon in het voorjaar van 2007 met het fotograferen in Caffé Sicilia. Hij werkte er al 8 jaar en kende al veel vaste klanten – meestal mannen, het grootste deel van Siciliaanse afkomst; vissers, metselaars, zakenlieden, stukadoren, schilders en elektriciens. De reden dat hij zijn camera voor het eerst meenam naar het Caffé was om vertrouwd te raken met zijn digitale fotocamera. Hij fotografeerde al 30 jaar met film en het leek hem dat het café met de mensen, zijn bedrijvigheid en de kleine ruimte hem een goede leersituatie zouden bieden. Hij ontdekte tijdens het fotograferen hoe complex en rijk dit kleine, bescheiden Caffé is en hoe diep de cultuur in de persoonlijkheid en het leven van de mensen verweven zit. Door het fotograferen ontstond een diep wederzijds respect en genegenheid. Veel van de foto’s in dit boek zijn gemaakt in de periode dat Caffé Sicilia bijna failliet ging en weer opstond. Een aantal foto’s werden genomen op het trottoir voor het Caffé, maar al de meeste werden gefotografeerd in de kleine, smalle koffieshop. Het zijn intieme beelden; openhartige portretten van de Siciliaanse Amerikaanse buren en hun cultuur. Maar ze gaan ook over de stad Gloucester en het Amerikaanse leven in het begin van de eenentwintigste eeuw. Ze gaan over de kracht van fotografie die universele worstelingen en vreugde vastlegt.
Thuiswinkel Waarborg