Samenvatting
Er is al heel wat geschreven over trauma. Van Gorp en Vercaigne proberen hier geen verhaal boven, maar eerder ernaast te zetten. Hun eigen(zinnige) insteek wordt onder andere vormgegeven door hun unieke verhouding. Deze verschoof door de jaren van therapeut en patiënt naar bevriende collega’s en wordt gevoed door een gedeelde passie voor het therapeutisch veranderproces. Van Gorp en Vercaigne belichten in dit boek moeilijke, mooie, interessante en uitdagende aspecten van hoe men naar therapie kijkt. Zij zetten vanuit hun beider perspectief als mens en therapeut de volgens hen noodzakelijke ingrediënten in de kijker die bijdragen tot het herstellen van trauma. Daar waar trauma je van binnenuit kan verteren, zou het mits een intensief therapeutisch parcours omgevormd kunnen worden in een geïntegreerd, verteerd deel van jezelf. 'Niet over mensen praten, maar met mensen. Om van daaruit samen naar het trauma te kijken. Het geeft aan ons allen passende hoop: hoop die recht doet aan de pijn en het lijden, maar ook opnieuw perspectief biedt.' – Bruno Hillewaere 'Het hele boek is een krachtige getuigenis vanuit het perspectief van beide zijden van de therapeutische alliantie. Zowel voor hulpverleners als voor mensen die in herstel zijn is dit een aanrader.' – Mieke Desimpelaere Cathy Van Gorp begon haar carrière als klinisch psycholoog en systeemtherapeut in Inghelburch. Ze was daarna twaalf jaar coördinator en groepstherapeut van de Bres AZ Groeninge Kortrijk. Daarnaast heeft ze ook al meer dan tien jaar haar eigen privépraktijk en is ze auteur van tientallen systeemtherapeutische artikelen en het boek 'Ik was gestoord'. Kelly Vercaigne is de bezieler van inloophuis T’hus en ervaringswerker in PTC Rustenburg, alsook docent bij UCLL Heverlee. Ze is medeoprichter van Herstelacademie Zuid en contextueel counselor i.o. bij groepspraktijk Contour Kortrijk.