€ 19,50

ePUB ebook

niet beschikbaar

PDF ebook

niet beschikbaar

Tien zoetjes in de koffie

de laatste jaren met mijn moeder

Carla Westerbeek-Sikkes • Boek • paperback

  • Samenvatting
    ‘Je moet geen oude bomen verplaatsen,' had mijn moeder nog gezegd.
    En ze heeft gelijk gekregen.

    In dit boek beschrijf ik hoe ze op latere leeftijd, na een min of meer gedwongen verhuizing naar een seniorenflat, heimwee krijgt naar haar oude buurtje. Gelukkig krabbelt ze na verloop van tijd weer op en krijgt kennis aan een lieve man, Ome Arie. Het leven lacht haar weer toe.
    Helaas blijkt ze na verloop van tijd niet meer alleen te kunnen wonen. Haar vergeetachtigheid speelt haar steeds meer parten en is aanleiding om een aantal verzorgingstehuizen te bezoeken. Dit met de nodige hilariteit, want mijn moeder ligt overal dwars en keurt alles af. Uiteindelijk gaat ze dan toch overstag.
    Wij doen van alles om het zo leuk mogelijk voor haar te maken. Mijn zus en ik nemen haar mee naar allerlei plekken waar ze mooie herinneringen aan heeft, zoals Egmond aan Zee, waar ze veertig jaar lang een huisje in de duinen heeft gehad.
    Meestal is ze heel lief. Soms ook opstandig en recalcitrant, maar daar leer ik mee om te gaan. Niet tegenspreken of verbeteren. Dan hoeft ze ook niet aan zichzelf te twijfelen en is het weer goed.

    Je moeder wordt langzaamaan je kind. Dat was een rol waar ik wel aan moest wennen. Maar dat dementie niet alleen maar kommer en kwel hoeft te betekenen, beschrijf ik in dit boek. Met als belangrijkste hulpmiddelen, naar mijn mening: veel geduld, liefde, respect en, niet te vergeten, humor.
  • Productinformatie
    Binding : Paperback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 148mm x 210mm
    Aantal pagina's : 233
    Uitgeverij : CLWS
    ISBN : 9789082415704
    Datum publicatie : 05-2016
  • Inhoudsopgave
    niet beschikbaar
  • Reviews (0 uit 0 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

€ 19,50

niet beschikbaar

niet beschikbaar



3-4 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment


Fragment uit het verhaal naar Egmond aan Zee “Mam. Zal ik het linnen dak van de auto oprollen? Dan kunt u onder het rijden alvast mooi bruin worden.

” Ze pakt meteen haar zonnebril uit haar handtas en zet hem op haar neus. Langzaam rijd ik het parkeerterrein af. In het voorbijgaan werp ik nog even snel een blik op het hotel. Ons bezoek was niet gepland, maar achteraf was het wel erg leuk om hier een keer te hebben overnacht.

“Gezellig dat open dak, hè mam? Net een sportwagen.” De punten van mijn moeders sjaal wapperen in de wind. Als we bij de snelweg aankomen, schakel ik terug om vaart te kunnen maken. Ik geef een flinke dot gas, want invoegen met een 2CV blijft een hachelijke zaak. Mijn auto maakt wel een hoop herrie, maar gaat niet snel. In een sukkelgangetje rijden wij achter een stinkende vrachtwagen maar dat gaat mij al snel vervelen. De reclametekst achter op het doek van de vrachtwagen heb ik nu al tien keer gelezen en de uitlaatstank komt zo via ons open dak de auto binnen. Mijn moeder knijpt in haar neus.

Ik doe mijn richtingaanwijzer aan en geef gas om de vrachtauto te passeren. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Mijn snelheid blijkt niet voldoende om er langs te komen. Ik vraag mijn passagiers om vooruitduwende bewegingen te maken. Al voortduwend op onze zitplaatsen passeren wij, gierend van het lachen, de vrachtwagen. Mijn moeder vindt het prachtig en zwaait naar de chauffeur. De chauffeur laat een kort moment zijn gaspedaal los, duwt op zijn claxon en steekt zijn duim op. Nu de volgende vrachtwagen nog en dan hebben wij weer helemaal ruim baan. Een auto achter mij knippert geïrriteerd met zijn lichten. Het gaat hem te traag. Maar sneller gaat het gewoon niet. Met minimaal snelheidsverschil halen wij ook deze vrachtwagen in. Deze chauffeur laat zijn gas niet los en steekt geen duim op. Wel zijn middelvinger.

Met een gezellig gangetje tuffen wij verder. Mijn moeder koestert haar gezicht in het warme zonnetje en vraagt voor de zoveelste keer waar wij eigenlijk naartoe gaan. ×
SERVICE
Contact
 
Vragen