niet beschikbaar
niet beschikbaar
Het was voorbij…
Voor alle zekerheid aaide ik hem over zijn wang. Hij voelde niet koud aan, hij voelde ijzigkoud aan. Hij was immers al uren geleden overleden. Het deed bijna pijn aan mijn vingers, zo koud, maar ook zo definitief…
Henk aaide hem over zijn bol. Door de kou moet hij op dat moment ook hebben gerealiseerd dat het allemaal over was. Dat wij onze mooie, lieve, sterke en vechtlustige Sjors kwijt waren, want de tranen rolden over zijn wangen. Er was geen stoppen aan. Er werd een knoop in mijn maag gelegd en mijn hoofd begon te bonzen, maar huilen kon ik niet. Ik was nog steeds verdoofd, alsof mijn geest aan de noodrem had getrokken, zodat mijn gevoel volledig tot stilstand was gekomen. Het was erg moeilijk om mijn man, de vader van mijn kind, zo verdrietig en ontdaan te zien. Het verscheurde mij volledig.
×