€ 17,50

ePUB ebook

niet beschikbaar

PDF ebook

niet beschikbaar

Smerig verdriet

of: uit het wankele leven van Esther Jacobi

Ronald Wanrooy • Boek • paperback

  • Samenvatting
    Na een pijnlijke relatiebreuk komt het leven voor Esther Jacobi moeilijk weer op gang. Alles, waarvan ze dacht, dat vanzelfsprekend scheen te zijn is onder haar bestaan weggeslagen. Ook haar vriendinnen bieden niet voldoende troost en kracht om een nieuwe weg in te slaan en het verleden achter te laten. Bovendien wakkert het alleen zijn opnieuw de herinnering aan omtrent het overlijden van haar ouders en Esthers aandeel hierin. De enige mensen die Esther nog echt vertrouwt zijn oud studiegenoot Otto en mevrouw te George die in het verzorgingshuis verblijft waar Esther als verzorgende werkzaam is. En uitgerekend met mevrouw te George deelt Esther een tragisch geheim dat uiteindelijk naar een, voor onmogelijk gehouden, bestemming zal leiden. ‘Smerig verdriet’ is een vertederende roman over hoe het leven door onvoorziene omstandigheden en toeval een drastische wending kan nemen die uiteindelijk het ware geluk blootlegt.
  • Productinformatie
    Binding : Paperback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 148mm x 210mm
    Aantal pagina's : 240
    Uitgeverij : ZWAAG
    ISBN : 9789464818178
    Datum publicatie : 02-2024
  • Inhoudsopgave
    niet beschikbaar
  • Reviews (0 uit 0 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

€ 17,50

niet beschikbaar

niet beschikbaar



3-4 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

Ik kreeg het niet uit mijn hoofd.
Wat als het niet overgaat? Wat als dit gevoel me, mijn hele leven, in zijn klauwen houdt? Wat als de rest van het leven zich afspeelt achter een rookgordijn van onbeantwoorde verlangens? Wat als de roest zich van binnenuit naar buiten vreet en tijd de voedingsbodem wordt voor een langdurig slepende zelfmoord?
Het vooruitzicht was deprimerend.
Waarom bezat ik niet de kracht van mevrouw te George? De horizon die voor me lag was een kronkel in de verte. Ik was bang voor het licht dat aan het eind van de tunnel de koplampen van een naderende sneltrein bleken te zijn.
Misschien moest ik weg hier, alle schepen achter me verbranden, gewoon ergens opnieuw beginnen waar niemand mij kende?
Onopvallend opgaan in de massa, anoniem, zonder schaduw die me aanhoudend achtervolgt, klonk verleidelijk. ×
SERVICE
Contact
 
Vragen