Fragment
Wat als ze mij pakken en ik mijn vader niet kan
waarschuwen? Ik moet langs ze lopen om bij mijn huis te
komen. Ze zien er zo dreigend uit. Een commandant snauwt
de soldaten iets toe. Ondanks dat we op school Duits leren,
versta ik zijn woorden niet. Ze klinken lelijk en rauw.
Mijn hart bonkt van angst. Ik vrees dat ze het horen.
Voorzichtig glip ik achterlangs en schuifel verder langs de
huizen tot ik uit zicht ben. Dan zet ik het op een lopen, zo
hard als ik durf met mijn klompen op de gladde klinkers. Ze
zullen mij nu wel horen. De zware soldatenlaarzen stampen
ver achter mij. Ze komen mijn kant op. Ik storm de brug
over en stop hijgend aan de overkant om te kijken of ze mij
volgen. De soldaten stoppen bij de brug. Als ze achter mij de
brug ophalen, besef ik dat ik net op tijd ben. Ik blijf niet
langer kijken, maar ren door naar huis.
×