Fragment
De zwarte BMW reed over het grindpad, omringd door een wolk van opstuivend stof. De glanzende lak van de auto reflecteerde de laatste stralen van de ondergaande zon, waardoor het leek alsof de wagen uit het duister zelf werd opgerezen. Het landhuis doemt majestueus op aan het einde van het pad, gehuld in een waas van mysterie en onbereikbaarheid. De koplampen van de BMW sneden door de duisternis en wierpen lange schaduwen op de hoge muren van het statige pand. De gevel was versierd met een reeks oude, gebeeldhouwde leeuwen en groteske figuren, die toezicht hielden op alle bezoekers die zich durfden te wagen aan de poorten van dit afgelegen toevluchtsoord. Terwijl de auto dichterbij kwam, piepten de grindstenen onder de banden en vervaagden de geluiden van de buitenwereld langzaam.
×