Samenvatting
In de vroege ochtenduren van 24 februari 2022 vielen Russische troepen op bevel van president Poetin buurland Oekraïne binnen. Beelden van vernietiging en van bloedig geweld tegen de Oekraïense burgerbevolking gaan sindsdien de wereld over. Terwijl de wereld in afschuw toekijkt hoe Oekraïne met bommen wordt bestookt, krijgen burgers in Rusland een heel ander beeld van de oorlog voorgeschoteld: eentje waarin het Russische volk de strijd aanbindt met een ‘naziregime’ in Kyiv en een vuist maakt tegen het imperiale Westen. Om critici en journalisten de mond te snoeren voeren de autoriteiten een keiharde militaire censuur in en wordt iedere vorm van verzet hard gestraft.
Als een van de weinige westerse correspondenten bleef Eva Cukier in Rusland, om van binnenuit verslag te doen van de effecten van de oorlog, de repressie en de propaganda en de westerse sancties op de Russische samenleving. Zij reisde door het land en sprak met inwoners van de Zwarte Zee tot ver in Siberië over de impact van oorlog en repressie op hun levens. Haar indrukken en ervaringen geven een unieke en waardevolle inkijk in het leven in het Rusland van Poetin, dat steeds verder isoleert en waar onafhankelijke journalistiek zeldzaam is geworden.
Eva Cukier (1981) is slavist, journalist en schrijver. Al ruim vijfentwintig jaar bereist zij Rusland, Oekraïne, Centraal-Azië en de Kaukasus. Ze woonde en werkte in Moskou, Kyiv, Tbilisi en Berlijn. Sinds 2016 is ze werkzaam voor NRC, waarvoor zij verslag doet van de politieke en maatschappelijke gebeurtenissen in de regio.