Fragment
... Ik herinner mij nog nauwelijks iets van de klassieke entourage
van het kantoor. Het is allemaal langs me heen gegaan. Of het
nou kwam door het verlies van mijn dierbare auto of door de
plechtige woorden van de notaris weet ik niet meer. Het enige dat
tot me doordrong waren de voorgelezen zinnen ‘Alle baten
komen ten goede van een tehuis voor bejaarde paarden in Soest’
en ‘U verkrijgt een legaat van tienduizend gulden.’ De verkoop
van het huis, het geld op de girorekening en de zuurkoolvaten in
de schuur, alles zag ik als sneeuw voor de zon verdwijnen. Oom
Johan Barend stierf te jong om van zijn frauduleuze kapitaal te
kunnen genieten, tante Jopie deed er niets mee en ik liep het mis.
Bij het verlaten van het kantoor hield de glimlachende klerk de
deur voor me open en zei: ‘Nou meneer De Vries, U heeft in elk
geval uw reiskosten eruit.’
×