Fragment

Zo gezellig met elkaar verenigd en zo onder elkaar, ja, toen waren ze al snel vergeten dat ze terug zouden moeten naar hun eigen vaderland. Blijkbaar vonden ze het daar minder leuk om te wonen dan bij ons. Kon je van tevoren eigenlijk al weten. Anders zouden ze toch nooit hierheen gekomen zijn? Nou dan. Maar wat zou jij hebben gedaan als je vaderland een land was vol armoede, geen of slecht onderwijs voor je kinderen, overheden die er hun hand niet voor omdraaiden om te verkrachten, te mishandelen en/of te moorden? Een zwakke terugnaarhuismotivatie zou je kunnen zeggen als je een beetje onderwijs zou hebben genoten. Zou ik ook hebben. En jij ook.
Voor hun kinderen gold dit nog sterker. Zeker als ze hier waren geboren. Die zagen zo'n terugkeer, als je dat al zo zou kunnen noemen, helemaal niet zitten. Er waren er die brutaal- maar niet zo domweg zeiden dat dit toevallig wel hun eigen vaderland was. Waar ze geboren en/of waren opgegroeid. De dankbaarheid die hun vaders in het begin lieten zien bezaten die kinderen helemaal niet. Oh neen. Ze vonden, en zeiden hardop, dat ze gewoonweg in hun recht stonden. Wie had zoiets nu ooit kunnen bevroeden?
Je snapt zo wel dat het geroep om toch maar naar het eigen land op te rotten steeds sterker werd. Hoe meer rondjes de aarde om de zon maakte hoe sterker dit geroep werd. En de druk op onze leiders om de "vreemdelingen" uit te zetten, begeleid natuurlijk, anders bleven ze toch stiekem hier, nam met de dag toe. "Laat ze toch begeleid uitzetten", werd er geroepen vanaf het moment dat was gebleken dat de vreemdelingen niet uit zichzelf verkozen op te rotten.
En het werd nog erger. Want de behoefte aan arbeidskrachten werd steeds minder toen de economie, zoals dat heet, minder werd. En ook al doe je nog zo je best om het woord economie te vergeten, als je ineens met massa's mensen zit opgescheept die uit hun doppen moeten kijken om de rothonger de baas te blijven vanwege die zogenaamde economie, dan gaat het vergeten niet van een leien dakje. Veel mensen keken elkaar het brood uit de mond. Dat is echt een raar gezicht als je dat voor het eerst meemaakt. Je snapt dat arbeidskrachten allang niet meer door mijn vaderland uit andere vaderlanden werden gehaald. Integendeel. Als eigen vaderlanders naar een ander vaderland wilden gaan, als ze de juiste huidskleur hadden ging dat makkelijk, dan riepen wij hen na: "Ga maar lekker daarheen en neem je vrouw en kinderen maar mee. Die hebben je hard nodig nu de tijden om niet over naar huis te schrijven zijn".
Arbeidskrachten hoefden trouwens niet meer te worden opgehaald. Die hadden allang geleerd hoe ze bij ons moesten komen. En dat deden ze ook. Van overal op de planeet kwamen ze vandaan. Als vee vermomd. Zo dat het net was alsof we vlees binnenkregen. Ja, mensenvlees. En vaak nog dood op de koop toe, zoals die 46 mensen (m/v/k) die in een te kleine ruimte zaten opgesloten. Natuurlijk wisten die mensen dat dat niet mocht, anders hadden ze zich niet hoeven te vermommen. En natuurlijk wist ook de man die hen wegbracht dat dat niet mocht. Anders had hij er nooit zoveel geld voor gekregen. Nou, en die laatste man kreeg het op een bepaald ogenblik erg benauwd toen hij bang werd om opgepakt te worden. Hij er vandoor. En die mensen (m/v/k) die zich verstopt hadden die kregen het toen nog veel benauwder dan die bange man. Want het was bloedheet die dag en ze konden niet uit hun schuilplaats komen omdat die bange man de sleutel had meegenomen. Per ongeluk? Bang dat die lui hun geld terug wilden hebben als hij ze vrij zou laten? Wie weet. In ieder geval, na het eerst beetje bij beetje steeds benauwder te hebben gekregen staken ze één voor één de rotmoord. Alle 46 hartstikke dood. M/V/K.
"Waarom zouden die lui dat toch doen?" hoorde ik iemand eens zeggen. Hiermee doelde hij op die 46 mensen die zich zo onverantwoordelijk als vee hadden gedragen en niet op de man die er vandoor was gegaan.
"Opoe, waarom doen die lui dat toch?"
"Dat komt omdat iedereen altijd op geld uit is. Toen ik samen met mijn zuster uit het noorden vluchtte hebben we dat zelf meegemaakt".
"Dat weet ik opoe, maar ik bedoel, waarom gedroegen jullie je zo onverantwoordelijk?"
"Denk daar maar eens goed over na jongen. Doe dat maar eens. Daar goed over nadenken". ×