€ 19,95

ePUB ebook

niet beschikbaar

PDF ebook

niet beschikbaar

RAPSODIE IN ROOD

Willem Gerards • Boek • paperback

  • Samenvatting
    Willems Gerards (Utrecht, 1954), Nederlands musicus en schrijver van misdaadromans. Woont nog in Utrecht en was lang werkzaam als sociaal werker. Het zijn vooral de boeken van Raymond Chandler, Ross MacDonald, Elmore Leonard en vooral Edgar Allan Poe, die hem inspireerden tot het schrijven van een serie thrillers rond het illustere speurdersduo Rosco DeVille en zijn partner Arnie Cohen, waaronder Rapsodie in rood. Hilariteit, ernst en spanning wisselen elkaar af. Zijn twee antihelden proberen er het beste van te maken, met vallen en opstaan en begeleid door het meestal sarcastische commentaar van hun nurkse en hypochondrische chef. Het duo stuit op een vrijwel leeggebloed lijk, waarvan het bloed op vakkundige wijze is afgenomen.

    ‘Het is Pulp Fiction, maar dan anders,’ zegt Gerards er zelf van.

    Eerder verschenen:

    DE AFREKENING
    HET MONSTERVERBOND
    DE VROUW ZONDER GEZICHT
    EEN ZIEKE GEEST
    VERLOREN LICHT
    KWAAD BLOED
    DE MACHT VAN HET ZWAARD
    MONTOYA & CO
  • Productinformatie
    Binding : Paperback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 145mm x 210mm
    Aantal pagina's : 177
    Uitgeverij : Niet bekend
    ISBN : 9789081809061
    Datum publicatie : 12-2013
  • Inhoudsopgave
    De Rosco DeVille Reeks
  • Reviews (0 uit 0 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

€ 19,95

niet beschikbaar

niet beschikbaar



3-4 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

‘Help even, wil je?’ vroeg de patholoog-anatoom dr.Wulff aan zijn assistent. ‘Ik zal je eens wat raars laten zien, DeVille.’
Het naakte lichaam werd voorzichtig omgekeerd. Mijn collega bij Moordzaken Arnie Bishop en ik keken naar de rug van de jonggestorven blonde vrouw en ik wist onmiddellijk wat Wulff bedoelde: praktisch geen lijkvlekken.
Lijkvlekken worden veroorzaakt door het bloed. Omdat het niet langer stroomt zakt het naar de laagste punten in het lichaam.
‘Min of meer leeggebloed,’ zei Wulff, terwijl hij voor de zoveelste keer zijn brilletje terug schoof . ‘Als deze juffrouw - ietwat overdreven - nog een waterglas vol bloed in haar lichaam heeft zal het veel zijn. Wat zeg je er van?’ Het klonk bijna triomfantelijk.
Ik zei voorlopig even niets, maar dacht na. Deze vrouw was vanmorgen vroeg gevonden in een duur appartement aan Biscayne Bay, liggend in bed, alsof ze sliep. De werkster die haar daar aantrof werd op dit moment nog steeds ondervraagd. En...in de woning was geen spatje bloed te vinden. Het was gewoon op de een of andere manier afgetapt.
×
SERVICE
Contact
 
Vragen