Fragment
[...]
De stamtonen zijn de witte toetsen op een piano.
Met de stamtonen kun je 2 ‘standaard’ toonladders maken:
1. C of C-majeur of C-groot, de noten: C – D - E- F - G - A – B
2. A-mineur of A-klein, de noten: A – B – C – D – E – F – G
Het is handig om op alle witte toetsen de volgende 3 akkoorden te kunnen maken:
1. Het normale akkoord, of majeur of groot genoemd. Notatie bijv. “C” of “F”;
2. Het mineur of kleine akkoord. Notatie bijv. “Cm” of “Fm”;
3. Het septiemakkoord. Dat is een toevoeging van een 7de toon uit de toonladder van het akkoord. Dat kan zowel op majeur (groot) of mineur (klein). Voor het normale septiemakkoord gebruiken we de ‘kleine’ septiem, oftewel de verlaagde 7de noot van de toonladder. Dit is niet logisch qua naamgeving maar historisch nou eenmaal zo gegroeid. De septiem van een C-akkoord is in dit geval dus een Bes! De B die je zou verwachten (als de normale 7de toon uit de toonladder van C groot) levert een akkoord op dat we Cmaj7 noemen; voluit C majeur 7. En dan slaat het woord majeur nu niet op het akkoord maar alleen op de toevoeging. Hieronder in tabelvorm uitgewerkt voor het C-akkoord met de mogelijke septiem toevoegingen. In deze les behandelen we alleen de vetgedrukte varianten.
×