Fragment
Na een felle, witte flits zit er ineens iemand anders op mij. Het is een onbekende vrouw. Haar haren en ogen zijn pikzwart. Ik heb geen idee wie dit is, maar vrees inmiddels te weten hoe laat het is. Mijn sensuele ervaring met Amy ontvouwt zich op bizarre wijze in een beangstigende slaapverlamming. Ik weet niet wie dit is. Wat heeft dit te betekenen? Er schieten tal van mogelijkheden door mijn hoofd. Mijn slaapstoornis gaat mij weer voorzien van een huiveringwekkende nachtmerrie. De bewuste gedachtegang dat dit slechts een nachtmerrie is, zweeft nog op de voorgrond. Maar het voelt zo echt.
Mijn keel wordt op brute wijze dichtgeknepen. Het zorgt ervoor dat ik geen adem meer kan halen. Dit kan gewoon geen nachtmerrie zijn. Ik voel het. Dit kan toch geen simpele hallucinatie zijn?
Intussen word ik op gruwelijke wijze verstikt door deze duivels ogende vrouw. Mijn hart slaat over terwijl het bloed wild door mijn lichaam wordt gepompt. Wat is hier aan de hand? Hoe kan dit nou? Ik heb geen tijd om te bedenken wie deze vrouw is. Geen tijd om te achterhalen waarom ze op mij zit. Ik moet mijzelf uit deze benarde situatie zien te halen voordat het te laat is. Ik krijg het ontzettend warm en lijk buiten bewustzijn te raken. De duistere vrouw blijft haar handen woedend op mijn keel gedrukt houden. Ze blijft mij bloeddorstig aankijken met haar duivelse, zwarte ogen. Er is geen greintje oogwit zichtbaar. Ze vertonen maar één emotie en dat is pure woede. Ze maken mij één ding duidelijk. Deze vrouw wilt mij hier laten sterven.
Mijn ademhaling wordt alsmaar bruter afgeknepen. Ik voel mezelf langzaam wegzakken. Mijn zicht wordt al waziger. De reden voor mijn nachtelijke terreur zal ik nooit meer te weten komen. Dit is mijn einde.
×