Samenvatting
In 1998 is de Wet schuldsanering natuurlijke personen (Wsnp) in werking getreden, die debiteuren toegang biedt tot een schone lei. Door verschillende wijzingen in het beleid heeft die wet slechts een beperkt bereik, terwijl de omvangrijke schuldenproblematiek juist om een ruimhartige vergeving van schulden vraagt. De huidige regelgeving is te complex geworden doordat de verschillende ministeries onvoldoende samenwerken. In dit boek wordt gepleit voor een nieuw Nederlands stelsel, dat debiteuren vaker een perspectief biedt en bovendien eerlijker is voor alle crediteuren. Aan de voorrangsbehandeling van overheidscrediteuren moet een einde worden gemaakt. De rol van de rechter kan worden beperkt bij schuldsanering en de activiteiten van de schuldhulpverlening en de gerechtsdeurwaarders kunnen worden samengebracht in een publiekrechtelijk orgaan, het Bureau Schulddienstverlening (BSD). Door intensief gebruik te maken van moderne ICT kan er sneller worden gewerkt en kunnen veel meer mensen worden geholpen. Het BSD is goed bereikbaar voor de burgers, zowel fysiek als online. Informatie over de schulden wordt gedeeld in een Register met een wettelijke grondslag. Dit boek is de uitgeschreven versie van het college dat professor Nick Huls op 24 april 2016 gaf ter gelegenheid van zijn afscheid als hoogleraar rechtssociologie aan de Universiteit Leiden.