Fragment
Tot op dat moment had hij het andersland alleen nog maar als anders ervaren. Van wat hij aan de andere kant van de brug en de grensrivier waarnam had hij nog niet de schoonheid gezien. Want wie vindt nou niet een omgevallen torenhaan eerder lelijk dan mooi? En wie vindt een opgetooide kerstboom midden in de zomer niet misplaatst? Wie schrikt er niet van stenen die bewegen kunnen?
Tot het ging regenen keek hij dus met misprijzen om zich heen. Maar toen de eerste druppels uit de boven de rivier samengepakte donkere wolken om hen heen neervielen, werd hij getuige van iets zo mooi dat hij het zich niet had kunnen voorstellen.
×