Samenvatting
In deze autobiografie geeft een kijkje in haar levensgeschiedenis. Haar levenservaringen zullen de lezer af en toe ongetwijfeld een traantje doen wegpinken. Onderwerpen als opgroeien bij pleegouders, emotionele mishandeling, gepest worden, stukgelopen relaties en vooral de impact van de moeizame relatie met haar puberdochter worden niet geschuwd. Desondanks is het zeker niet de bedoeling deze autobiografie te beschouwen als een klaagzang tegen het leven. Integendeel: het is de auteur juist te doen de lezer te laten inzien dat het leven je weliswaar overkomt, maar dat je zelf altijd de kans krijgt tot het maken van bewuste keuzes.
Irma Puschnigg is in 1969 in Dortmund, Duitsland, geboren, maar in Nederland opgegroeid en is moeder van twee puberdochters. Ze is altijd werkzaam geweest in administratieve functies, totdat er bij haar Parkinson werd geconstateerd. Sindsdien geeft ze voorlichting op scholen over loverboys en hun werkwijzen. Irma ziet het als haar taak andere jongeren te behoeden voor hetgeen één van haar eigen dochters is overkomen. Tevens is ze actief betrokken bij het maatschappelijk werk in haar woonomgeving.