Fragment

 

1. Een vreemde avond. 

Het is een regenachtige dag en de druppels stromen langs de glas-inloodramen van het eetcafé. Langs de wand branden de schemerlampjes. Angelina is aan het opruimen, vandaag wordt er grote drukte verwacht want er komt een populaire artiest optreden met een band er bij. Angelina is een slanke jonge vrouw met half lang zwart haar. Dit heeft ze geërfd van haar 
vader, Francesco, die oorspronkelijk uit Italië komt waar hij in zijn jonge jaren de hoog blonde en mooie Victoria ontmoette in een vakantie kamp. Victoria wist hem over te halen om met haar mee naar Nederland te komen en uit hun vurige liefde werd 22 jaar  geleden Angelina geboren. 
Er worden een heleboel mensen verwacht in het eetcafé en er moet geschoven worden met de tafels zodat er meer zit ruimte is. 
Samen met collega’s Jean Pair en Monique is ze druk bezig. ‘Heb je boven nog stoelen staan die we kunnen gebruiken Jean Pair,’  vraagt Angelina.  
‘Ja, er staan er nog een paar, maar dan moet het genoeg zijn,’ zegt hij, ‘meer kunnen we echt niet kwijt.’ 
‘Ik ga even kijken of de hele drank bestelling binnen is en koel staat.’ 
Angelina en Monique gaan de trap op om de laatste stoelen te halen. 
‘Ben je ook zo benieuwt naar vanavond,’ vraagt Monique aan Angelina.   
‘Ja joh, ik heb er kriebels van in mijn buik, vind je die Marco ook zo’n lekkere bink,’ zegt Angelina. 
‘Ja, ik hoorde dat hij van zijn vrouw af gaat om dat zij er niet tegen kan dat hij zoveel weg is.’ 
‘Maar dat weet je toch als je met een artiest trouwt,’ antwoord Angelina terug. 
Monique haalt haar schouders op ‘Ja, vind ik ook, kom laten we die stoelen naar beneden brengen de tijd draait door en het eetcafé gaat zo open.’ 
Om 17:00 uur komen de eerste bandleden binnen. Gelukkig is alles  klaar en kan er relaxt aan de bar gezeten worden voordat alles klaar gezet word op het podium.
‘Wat een slecht weer hé ,’ zegt Angelina in het Engels tegen één van de bandleden. Het is een donkere man, Fabio, met een hele grote zwarte snor en een grof uiterlijk. Met een schorre stem antwoord hij  in het Engels terug.  
‘Ja, het was haast niet te doen om over de weg te rijden zoveel water ligt er.’ 
Na wat gedronken te hebben gaan de bandleden alles gereed zetten en spelen wat in. 
Voor Angelina zijn het bekende nummers want ze is grote fan van Marco. 
Eén van de bandleden valt het op dat Angelina letterlijk de nummers mee zingt en hij vind dat ze een mooie stem heeft. 
Hij loopt op haar af en vraagt haar: ‘Studeer jij in muziek en heb je zangles?’ 
Angelina krijgt er een kleur van want ze had eigenlijk onbewust mee gezongen en had er geen erg in dat iemand haar gehoord had.  
‘Nee hoor, ik heb zelfs nooit op een koor gezeten maar ik ben wel  gek op muziek.’ 
‘Zonde zeg want je hebt een hele mooie stem daar zou je echt iets mee moeten doen,’ antwoord de man en loopt weer terug naar het podium. Ze ziet hem wat zeggen tegen Fabio en dan gaat hij achter zijn drumstel zitten. Fabio kijkt haar kant op dus het kan niet anders of hij moet iets over haar gezegd hebben tegen hem. 
Langzaam komen de eerste gasten binnen om te eten. 
Jean Pair loopt zenuwachtig door de zaak in afwachting tot dat Marco komt. 
De klok tikt door maar er verschijnt geen Marco. Angelina en 
Monique lopen druk te bedienen.  
‘Die Marco had er toch al lang moeten zijn, ’fluistert Monique tegen Angelina. 
‘Ja, hij is wel erg laat, het is te hopen dat hij door het slechte weer kan komen.’ 
Dan hoort Angelina van achter de bar de telefoon gaan en ziet dat Jean Pair naar achteren loopt. Aan zijn gezicht ziet zij dat er iets mis is en ze hoort hem nog net zeggen, ‘en hoe moet dat dan, heel de zaak zit prop vol.’ 
Angelina wordt door een klant geroepen en kan het gesprek niet verder volgen maar begrijpt wel dat Marco misschien niet komt. Jammer het had zo’n groot succes moeten worden en ze had Marco dan eens echt van dichtbij kunnen zien. Met grote passen ziet ze hoe Jean Pair richting Fabio loopt en met hem praat.  Dan ziet ze hoe Fabio in haar richting knikt. 
Hé, denkt ze, wat zouden die bedoelen en kijken? Ze ziet Jean Pair ook haar richting uitkijken en dan richting Fabio nee schut en dan zijn schouders ophaalt. Hij loopt weer naar de bar en gaat verder met het inschenken van de drankjes. Angelina is klaar met het afhalen van een tafel en loopt met haar handen vol naar achter naar de keuken. In de keuken is het een drukte van jewelste. De koks zijn druk bezig met het bereiden van allerlei maaltijden die nog besteld zijn. Jake zegt: ‘Het is lekker druk hé vanavond?’  
‘Ja, ’zegt Angelina ‘maar ik geloof dat er toch iets aan de hand is want Jean Pair loopt zo gefronst rond en ik zag hem na een telefoontje met één van de band leden praten.’ 
‘Misschien kan Marco wel niet door het slechte weer komen, het valt me nog mee dat er toch nog zoveel klanten zijn gekomen.’  
‘Ja, maar Marco is nu wel erg populair met zijn nieuwe hit,’ zegt Angelina. 
Jake haalt zijn schouders op en gaat weer verder met het roeren in een pan. Angelina gaat door de klapdeuren het restaurant weer in.  Ze is eigenlijk toch wel erg nieuwsgierig wat er aan de hand is en loopt naar Jean Pair. ‘Er zijn toch geen problemen, ’vraagt ze aan 
Jean Pair ‘ik zag je zo bezorgt met Fabio praten?’ Jean Pair pakt haar bij de schouders en neemt haar mee naar een hoekje achter de bar. 
‘Het schijnt dat Marco nog niet geland is met zijn vliegtuig en dat hij waarschijnlijk door het slechte weer moet uitwijken. Het lukt hem dan natuurlijk nooit om nog te komen dus we weten even niet hoe het nu moet want de gasten verwachten natuurlijk wel iets te horen vanavond.’  
Angelina reageert heftig: ‘Hoe kan dat nou dat hij er nog niet is en hoe moet het nu dan?’  
‘Sssst,’zegt Jean Pair ‘dadelijk hoort iemand je. Ik weet ook niet hoe Fabio dit aan gaat pakken dus ik wacht nog maar even af.’ Angelina gaat weer verder met het bedienen van de klanten. Monique komt naar haar toe en fluistert: ‘ Is er iets aan de hand?’   
‘Hij komt niet,’ fluistert ze terug. Ze ziet dat Monique schrikt en zegt: ‘hoe moet dat dan nu?’ Angelina haalt haar schouders op en zegt: ‘Ik weet het ook niet maar de gasten komen wel speciaal voor hem.’ 
De meiden gaan weer verder en zachtjes begint de band te spelen.  
De mensen kijken op en verwachten natuurlijk nu zo dat Marco komt.  
Wat zal dat tegenvallen dat hij er niet is, denkt Angelina. Sommige zitten al mee te zingen en beginnen te klappen maar natuurlijk verschijnt Marco niet. Ze ziet dat Fabio naar Jean Pair wenkt en Jean Pair loopt op Fabio af. Ze ziet ze met elkaar praten en dan Jean Pair ‘ja’ schudden met zijn hoofd. Dan ziet ze dat Fabio gaat staan en de microfoon pakt. ‘Buona sera signore e signori.’ Er komt een groot applaus en Fabio strekt zijn arm uit in de richting van Jean Pair en zegt: ‘Qui è Jean Pair.’ 
Jean Pair loopt naar Fabio en pakt de microfoon van hem over.  ‘Goedenavond, dames en heren ik heet u van harte welkom in eetcafé “De witte raven”. Ik hoop dat uw maaltijd smaakt en dat u het naar uw zin hebt. Helaas heb ik een droevige mededeling want u zit natuurlijk allemaal vol spanning op Marco te wachten.’ De mensen beginnen te applaudisseren en te fluiten. Jean Pair gaat 
verder: ‘Door het slechte weer kan helaas Marco zijn vliegtuig niet landen.’ De mensen reageren bedroeft door ‘Ooooo’ te roepen.  
‘Hij is uit moeten wijken naar Düsseldorf. U begrijpt dat we daar door met een groot probleem zitten. Om de pijn wat te verzachten schenken we straks na 21 uur een gratis drankje. We hebben naar een ander oplossing gezocht omdat de band toch wel graag muziek wil spelen. Fabio kwam met een oplossing, ze weet er zelf nog niets van maar geeft u haar een groot applaus “ANGELINA”.’ 
Angelina schrikt op, wat zegt Jean Pair nu, zij kan helemaal niet zingen, hoe moet dat nu. De mensen applaudisseren en Jean Pair strekt zijn arm naar Angelina uit. Twijfelend loopt ze naar het podium en fluistert in Jean Pair’s oor ‘Wat doe je nou ik kan helemaal niet zingen.’  
‘Ssst,’ zegt Jean Pair ‘Fabio wil dat jij zingt want je kent alle liedjes uit je hoofd.’ 
Fabio knipoogt naar haar en dan zet de band een liedje in. Ja, dat lied kende ze wel, ze pakt de microfoon en begint verlegen te zingen.
De mensen applaudisseren weer en Angelina zingt twijfelend het lied. Ze staat te trillen op haar benen maar het gaat helemaal zo gek nog niet. Als het lied afgelopen is kijkt ze naar Fabio die met een grote lach op zijn gezicht zit en naar haar knipoogt. Angelina krijgt een groot applaus en zegt: ‘Dames en heren bedankt voor uw applaus, dit komt voor mij erg onverwachts. Natuurlijk ben 
ik net zo als u grote fan van Marco en zing ik altijd met zijn liedjes mee maar dit is wel even heel anders. Ik hoop dan ook dat u mij steunt en met mij mee wilt zingen.’ Ze kijkt naar achteren naar Fabio en die steekt zijn duim omhoog en zet een nieuw lied in. De avond verloopt toch nog snel en gezellig en Angelina wordt steeds losser. Het lijkt wel of ze een echte ster is en haar collega’s staan vol bewondering naar haar te kijken en het publiek is ook heel enthousiast. Haar angst is weg en ze zingt de sterren van de avond. 
Na een uur gezongen te hebben word ze toch wel moe en kijkt naar Fabio. Fabio begrijpt het en maakt met zijn hand een horizontale beweging, Angelina begrijpt dat Fabio bedoelt, het is genoeg zo. 
Angelina schud van ‘ja’ en zegt: ‘dames en heren ik ga voor u het laatste nummer zingen, ik hoop dat ik het u toch een beetje naar uw zin hebt gemaakt en wens u verder nog een fijne avond.’ Fabio en de band zetten het laatste nummer in. En als Angelina de laatste tonen zingt beginnen de mensen hard te applaudisseren. Angelina buigt en de mensen, maar ook de bandleden, gaan staan en juichen haar toe. Angelina is vol verbazing. Wat is de avond gek verlopen, het lijkt wel of zij de grote ster is. Vanuit het donker ziet ze flitsen gaan.  Een fotograaf van de krant maakt een paar foto’s van haar en de enthousiaste menigte. Angelina buigt nog een keer en loopt dan naar Fabio die haar  hartelijk om helst en zegt: ‘Eri fantastico,’ en geeft haar een dikke kus op haar wang. Dan loopt Angelina naar de bar en wordt 
enthousiast ontvangen door mensen die daar zitten en collega’s. 
Monique trekt haar naar de keuken en zegt: ‘Angelina je was geweldig hoe heb je het gedaan?’ 
‘Ik weet het ook niet, het ging op een gegeven moment vanzelf en het voelde fantastisch.  
De meiden giechelen nog wat en dan komt Jean Pair de keuken in. Hij tilt haar op en maakt een vreugde dansje door de keuken en geeft haar ook een dikke zoen op haar wang. ‘Je was geweldig, de mensen zijn zeer enthousiast en vinden je geweldig, je krijgt voor vanavond 14 een dubbel salaris. Kom dan gaan we wat drinken, je zult wel een droge keel gekregen hebben.’  
Langzaam verlaten de mensen het eetcafé. De band is bezig met het opruimen van de instrumenten en de elektronica.  Dan gaat Fabio’s telefoon en hij praat enthousiast in het Italiaans naar diegene aan de andere kant van de lijn. Met een schuin oog kijkt hij naar Angelina en ze begrijpt dat het over haar gaat en dat waarschijnlijk Marco aan de andere kant zit. Met z’n alle ruimen ze alle tafels op en maken het eetcafé weer helemaal aan kant voor de volgende dag. Tot slot komt de band nog even aan de bar zitten en samen met Jean Pair, Angelina en Monique drinken ze nog wat. Het keukenpersoneel is al naar huis en de rust is weer terug gekeerd.  
De wind waait nog heftig rond het eetcafé en de regen klettert nog tegen de ramen. Om 1 uur verlaat de band ook het eetcafé. 
Zij hebben nog een rit te maken naar het vliegveld waar ze in een hotel overnachten om de volgende dag weer terug te vliegen naar Italië. Fabio sluit Angelina nog stevig in zijn armen en geeft haar nog een paar dikke kussen. Ze is er verlegen van. Dan verdwijnen ze met een taxi de donkere nacht in.  Jean Pair heeft achter in de keuken al de lichten uit gedaan en loopt nog door het eetcafé om de rest uit te doen. In het schemer licht trekken ze hun jassen aan en opent Jean Pair de deur. De wind waait in hun gezichten. Angelina zet haar kraag omhoog en doet de bovenste knoop van haar jas ook nog dicht. Het is koud en nat. Uit haar zak haalt ze haar fietssleuteltje, neemt afscheid van Jean Pair en Monique en fiets diep voorover gebogen naar huis, terug denkend aan deze bijzondere avond. 
Thuis gekomen is het stil. Iedereen ligt al op bed en Angelina gaat de trap op naar haar kamer. Snel kleed ze zich uit en kruipt onder het donzen dekbed. Haar hoofd tolt en het duurt even voor ze diep in slaap valt. ×