Samenvatting
Naast zijn werk als conservator Moderne Kunst van het Frans Hals Museum is Antoon Erftemeijer beeldend kunstenaar en publicist. Maar ook schrijft hij verhalen. Over kunst, religie, liefde en andere universele thema’s. Het zijn klassieke verhalen, met een plot. Ze spelen zich vaak af op romantische plekken – kloosters, oude huizen, bergdorpjes –, maar schijn bedriegt. De hoofdrolspelers dragen duistere geheimen met zich mee, worden achtervolgd door hun verleden of belanden tegen hun wil maar gedreven door nieuwsgierigheid in raadselachtige situaties. De wereld van Erftemeijer is een wereld die je in eerste instantie goed kent, maar waarin de vertouwde werkelijkheid wordt ingehaald door vaak metafysische gebeurtenissen die door de heldere schrijfstijl volkomen vanzelfsprekend lijken. Wie zich laat meeslepen door de verhalen merkt dat er een nieuwe werkelijkheid ontstaat die als vanzelfsprekend een plek inneemt tussen alles waarmee wij vertrouwd zijn. Antoon Erfemeijer voegt een eigen stem toe in de traditie van schrijvers als Belcampo en Hubert Lampo.
Naast zijn werk als conservator Moderne Kunst van het Frans Hals Museum is Antoon Erftemeijer beeldend kunstenaar en publicist. Maar ook schrijft hij verhalen. Over kunst, religie, liefde en andere universele thema’s. Het zijn klassieke verhalen, met een plot. Ze spelen zich vaak af op romantische plekken – kloosters, oude huizen, bergdorpjes –, maar schijn bedriegt. De hoofdrolspelers dragen duistere geheimen met zich mee, worden achtervolgd door hun verleden of belanden tegen hun wil maar gedreven door nieuwsgierigheid in raadselachtige situaties. De wereld van Erftemeijer is een wereld die je in eerste instantie goed kent, maar waarin de vertouwde werkelijkheid wordt ingehaald door vaak metafysische gebeurtenissen die door de heldere schrijfstijl volkomen vanzelfsprekend lijken. Wie zich laat meeslepen door de verhalen merkt dat er een nieuwe werkelijkheid ontstaat die als vanzelfsprekend een plek inneemt tussen alles waarmee wij vertrouwd zijn. Antoon Erfemeijer voegt een eigen stem toe in de traditie van schrijvers als Belcampo en Hubert Lampo.