Samenvatting
De titel is geïnspireerd op het gedachtegoed van Hannah Arendt, nl. het koppel woestijn en oases. Het is enerzijds een metafoor: we leven in een mentale, monoculturele woestijn, waar we ons best niet aan aanpassen; vandaar de noodzaak van oases van creatief en onafhankelijk denken en beminnen. Anderzijds is het een realiteit van bv. sojawoestijnen in Brazilië, gekoppeld aan maïswoestijnen in Europa. De auteur brengt verslag uit van zijn ervaringen in Brazilië, telkens in relatie met Europa en/of China. De sojawoestijn aan de overkant van de oceaan, in dienst van onze hoge vleesconsumptie en vleesexportbelangen, staat symbool voor een perverse globalisering met vele slachtoffers. Tegelijk beschrijft de auteur hoe oases van alternatieve landbouw en consumptie kunnen geglobaliseerd worden. Wervel probeert deze oases te ondersteunen en met elkaar te verbinden. Daarom laat Wervel in het boek ook drie Brazilianen aan het woord en twee Belgen.