Samenvatting
Wereldwijd worden er jaarlijks miljarden besteed aan ontwikkelingssamenwerking. Helaas zijn er genoeg voorbeelden die laten zien dat bij de huidige - traditionele - vorm van ontwikkelingssamenwerking veel misgaat. Te vaak komt geld terecht bij corrupte regimes of blijft het aan de strijkstok hangen. En goederen worden soms niet gebruikt voor het doel waarvoor ze zijn verstrekt; zo worden malarianetten wel eens als visnetten gebruikt. Dergelijke voorbeelden vragen om een andere aanpak van ontwikkelingssamenwerking. Dit boek vertelt hoe een andere methode de ontwikkelingssamenwerking zou kunnen hervormen. Bij deze methode wordt geen geld uitgegeven aan projecten, organisaties of staten, maar wordt het geld direct en onvoorwaardelijk uitgedeeld aan de allerarmsten van de wereld. Zodat zij zelf kunnen beslissen waaraan ze dit geld willen uitgeven. Omdat de allerarmsten van de wereld zelf het best weten waaraan zij behoefte hebben. Over de auteur Maarten Muijser (Rotterdam, 1990) volgde na de middelbare school de hbo-studie Culturele Maatschappelijke Vorming, met stages bij het Rode Kruis en Unicef en veldwerk in Kameroen. Aansluitend volgde hij de WO-master Internationale Betrekkingen aan de Universiteit van Amsterdam. Tijdens de laatstgenoemde studie heeft hij zich met name gericht op de ontwikkeling van ontwikkelingslanden en op armoedebestrijding. Dit boek is een uitwerking van de scriptie 'No cure, just pay' waarmee hij zijn studie medio 2015 heeft afgerond.