Samenvatting
'Al te vaak wordt er over Syrië gesproken, maar niet met Syriërs zélf. Staes doet het omgekeerde: hij brengt het verhaal van Syrische vluchtelingen vanuit hun ogen. Essentiële lectuur op een moment dat de wereld steeds meer wegkijkt van het onrecht in Syrië.' -- Brigitte Herremans, Midden-Oostenkenner en onderzoeker Universiteit Gent
'Veel wordt er geschreven over de Europese pogingen om migranten buiten de poorten van het continent te houden. Maar hoe ervaren de vluchtelingen in kwestie dat zelf? Staes zoomt in op één vluchtelingengroep, de Syriërs, en zoekt hen overal op waar het schuurt: in het door economische misère geteisterde Libanon, in het cruciale scharnierland Turkije, in een vluchtelingenkamp in Irak, aan de gefortificeerde Grieks-Turkse grens en in Syrië zelf. Met veel kennis van de regio toont hij de andere kant van het Europese migratiebeleid, en waar het aan ontbreekt – aan empathie.' -- Derk Walters, buitenlandredacteur NRC Handelsblad
'Mensen in de vergeetput van de geschiedenis steken, lost een crisis niet op. Staes schreef een cruciaal boek om de aanhoudende lijdensweg van de Syriërs te begrijpen.' -- Jorn De Cock, Midden-Oostencorrespondent De Standaard
In Niemandsland trekt Midden-Oostenkenner Willem Staes dwars door Syrië, Libanon, Turkije, Jordanië en Irak. Tijdens negen reizen tussen augustus 2021 en maart 2023 stelt hij er met eigen ogen vast hoe Syrische vluchtelingen zich in de meest uitzichtloze situatie bevinden sinds de Syrische revolutie in 2011.Ze zitten gevangen in een onzichtbaar 'niemandsland', tussen hamer en aambeeld: een land waarnaar ze niet terug kunnen keren, buurlanden die hen niet langer willen opvangen, en Europese landen die hen op steeds gewelddadigere wijze de toegang ontzeggen. Hun situatie werd bovendien nog verergerd door de aardbevingen van 6 februari 2023, die een spoor van dood en vernieling doorheen de regio trokken.Een ongemakkelijke waarheid dringt zich daarbij op: het Europese 'model' van opvang in de regio kraakt en schuurt in zijn voegen. Het is steeds meer een luchtkasteel, een fata morgana dat sommigen hopen te zien, maar dat in de realiteit niet bestaat. Het totale gebrek aan oplossingen voor Syrische vluchtelingen zaaide ondertussen de kiemen voor een nieuwe vluchtelingencrisis, waarbij grote aantallen Syriërs opnieuw Europa proberen te bereiken.