Fragment
‘De heer Helena is gisteravond overleden…’ De politieman bleef mij strak aankijken om vast te stellen of dat ik verdacht reageerde. ‘En ik vermoed, mijnheer Borst, dat de heer Helena door gif om het leven is gebracht.’ De ogen van de rijksveldwachter werden groter: ‘Hoe weet u…’ Hij ontbrak zichzelf. ‘Natuurlijk weet u dat. Ik had al over uw scherpe verstand gehoord.’ Een onverwacht compliment waardoor ik ging blozen, zoals iedere keer als iemand mij een galanterie schonk. ‘Volgens de dokter heeft de heer Helena -al dan niet gedwongen- gif ingenomen. Het is geen fraai gezicht, dat kan ik u wel vertellen.’ Het wilde maar niet duidelijk worden wat de politieman van mij verwachtte. ‘Hoe afschuwelijk moet dit alles zijn voor zijn vrouw. De heer Helena was toch getrouwd, of niet?’ De rijksveldwachter begon weer een beetje te ontspannen: ‘Ja, met mevrouw Helena.’ In gedachten probeerde ik gezichten bij de namen te krijgen, maar slaagde daar niet in. Alsof de heer Borst mijn gedachten kon lezen, vertelde hij: ‘Mijnheer en mevrouw Helena organiseren het jaarlijkse zomerfeest in de tuin van de kerk ten bate van de armlastigen en het opknappen van het dak van de kerk.’ Er ging geen belletje rinkelen. ‘Ik ben bang dat ik niet zo vaak naar dorpsfeesten ga.’ Gespeeld beledigd corrigeerde de politieman mij: ‘Stadsfeesten, mevrouw! Hoewel Vollenhoven de omvang van een klein dorp heeft, is het wel een stad.’ Geamuseerd probeerde ik geforceerd te lachen op de hoogst irritante betweteropmerking van de heer Borst. ‘Begrijp ik het goed dat u hier naar de villa bent gekomen om te controleren of er gif uit mijn reisvergiftenkastje is verdwenen, omdat u er in mijn biografie over had gelezen?’ Het kwam er vijandiger uit dan ik had bedoeld. Het gezicht van de rijksveldwachter vertrok: ‘Eum, nou, nee… ja, om er zeker van te zijn dat u geen aanleiding had om de heer Helena naar het leven te staan en ook niet over de middelen beschikte om hem te vermoorden.’ ‘Is de heer Helena vermoord?’ De politieman had zich versproken: ‘Misschien. Het is onduidelijk. Het kan ook zelfmoord zijn geweest.’
×