Samenvatting
De Nederlandse kunstenaar Maaike Schoorel (1973) behoort tot een nieuwe generatie internationaal georiënteerde schilders wiens werk refereert aan de traditionele schilderkunst en de mythische status van Nederland als schilderland. De onderwerpen van haar schilderijen, ontleend aan vertrouwde ervaringen en alledaagse ontmoetingen, openbaren zich pas na lang en geconcentreerd kijken. Schoorel gebruikt fotografische bronnen als startpunt voor haar schilderijen, die op hun beurt geworteld zijn in de kunsthistorische genres landschap, portret en stilleven. De monografie Vera Icon is een belangrijk overzicht van Schoorels werk sinds haar afstuderen aan het Royal College of Art (Londen) in 2002. Het boek, ontworpen door Goda Budvytyt , toont voltooide schilderijen naast beeldreferenties die terug te voeren zijn op de steden waar ze heeft gewoond en gewerkt: Londen, New York, Rome, Berlijn en Amsterdam. Bijdragen van vooraanstaande kunstcritici, curatoren en kunstenaars ontleden de persoonlijke ervaring van het kijken naar haar werk, de artistieke traditie waarvan het is doordrenkt, evenals de relatie met de fotografie. Het sublieme resultaat is net zo goed een overzicht van het werk van Schoorel als een artistieke ervaring op zich.