Fragment
Er leek niemand achter het bureau te zitten waar ze haar vragen aan kon stellen. Niemand die haar welkom heette met thee en koekjes. En die wifi… die was er vast ook niet.
Pams voetstappen galmden door de lobby toen ze naar het bureau liep. Met haar koffer in haar hand leek het wel uren te duren voordat ze ook echt aankwam bij de incheckbalie. Het ding voelde met elke stap een stukje zwaarder. Pam zag dat ze gelijk kreeg toen ze over de rand van het bureau keek. Er leek niemand aan het werk te zijn. Alleen een grote, pluizige staart streek over het houten blad. Een dikke, rode kat lag haar vanonder de lamp slaperig aan te kijken.
Toch stond het tafellampje aan en was het bureau bezaaid met spullen. Stapels papier vol vreemde vlekken, potjes inkt en een oude vulpen lagen over het blad verspreid.
Pam keek om zich heen. Niks bewoog, niemand maakte geluid.
Werkte hier dan niemand in dit hotel die haar kon helpen?
×