Fragment
Ik kijk twijfelend naar de hond in de doos. Die kijkt me nog steeds aan en het staartje blijft maar heen en weer zwiepen.
'Is het een meisje?' vraag ik aan mama.
Ik zie dat ze meteen weer lacht. 'Ja, het is een meisje. Speciaal voor jou.'
'Moet ik er in mijn eentje voor zorgen?'
Hoe denkt mama dat ik dat voor elkaar ga krijgen? Ik weet niks van honden.
'Ja, behalve als je op school zit, dan doen papa of ik het. Maar ze is jouw hond. Alleen voor jou.'
Ik kijk in de doos. Als ik mijn hand voorzichtig uitsteek staat het hondje op en begint nog harder te kwispelen. Het hondje ruikt aan mijn vingers en begint er dan aan te likken. Ik trek mijn hand terug. Bah.
'Hoe heet ze?' vraag ik.
'Ze heeft geen naam,' antwoordt mama, 'die mag jij haar geven.'
×