Fragment
Ik denk aan de kinderen die meer dan een uur naar school liepen, onderweg dansend en zingend. Ze zwaaiden vrolijk als ik in mijn landrover langs reed.
De hoogzwangere vrouw die een paar uur achterin een hobbelende landrover haar aanstaande bevalling moest onderdrukken totdat ze in de kliniek was. Ze was zo dankbaar dat we haar mee hadden genomen.
Mijn Zambiaanse collega's waarmee ik bier dronk achter de supermarkt in Solwezi, in de schaduw van een armzalige boom waarin een kromme spijker zat die als flesopener diende.Tegen de termieten heuvel hadden ze opengescheurde kartonnen dozen gelegd om op te zitten.
"Dit is onze bar", zeiden ze. "Veel goedkoper dan de echte bars."
Ik denk er aan, ik denk er aan en ik blijf er maar denken.
×