Samenvatting
Lise weet het niet zo goed, hoe leven gaat. Niet als ze vijftien is, maar evenmin als late twintiger. Ze vindt nochtans dat ze eigenlijk geen reden tot klagen heeft, zoals de meeste mensen die proberen sterk te zijn en het goed te doen. Dus zij gaat door, en probeert diegene te worden die ze denkt te moeten zijn.
Let op mijn woorden is een roman over hoe de start van ons bestaan onontkoombaar het vervolg bepaalt, zelfs als dat een blinde vlek blijft. Over families die de rangen sluiten. Over morsige liefde en echte connectie. Over de onontkoombaarheid van verlies en het belang van blijven zoeken. Over de angst om te dromen en een diep verlangen naar beter dat misschien wel bestaat voor wie weigert op te geven. Misschien.
Een verhaal dat alles blootlegt, behalve dat wat je verwacht.
Griet Op de Beeck is sinds haar gelauwerde debuutroman Vele hemels boven de zevende (2013) niet meer weg te denken uit de Nederlandse en Vlaamse letteren. Zij verkocht reeds meer dan 1,5 miljoen boeken. Haar werk wordt verfilmd, bewerkt voor toneel en vertaald in negen talen. Let op mijn woorden is haar vierde roman.
Over Het beste wat we hebben:
‘Misschien wel het knapste is dat het geen ik-document vol ellende is, maar een volwaardige zelfstandige roman, met evenveel diep ontroerende als vermakelijke momenten, met een krachtig evenwicht tussen alledaags huwelijksleed en onalledaagse jeugdtrauma’s.’
Het Parool
‘Soms is het ronduit poëzie.’
Nederlands Dagblad
Over Kom hier dat ik u kus:
‘Griet Op de Beeck schrijft boeken die een effect op je organen beogen: longen slaan een beurt over, maag in de knoop, hart springt op. Haar personages zijn geloofwaardig dichtbij.’
De Standaard
‘Kom hier dat ik u kus is als een film waar je samen uit komt, je bent nog een poosje sprakeloos, je wilt de film vooral niet gaan verpesten door er allerlei meningen op los te laten, je kijkt elkaar alleen maar even aan, je knijpt in elkaars hand. “Goed hè?” zeg je.’
Herman Koch
‘Zo prachtig en weergaloos uitgewerkt. De dialogen zijn werkelijk adembenemend.’
Grietje Braaksma, boekenpanel DWDD
Over Vele hemels boven de zevende:
‘Op de Beeck heeft een betoverende tekst geschreven: een tekst als een Spinvisliedje, waarin flarden van mensenlevens zo gerangschikt zijn dat het bij de toehoorder een vleugje heimwee oproept, en schrijnt.’
De Volkskrant *****
‘Fictie van de bovenste plank. Een psychologisch eerlijke roman over hoe mensen aanmodderen en hun eigen weg zoeken.’
De Morgen ****
Over Gij nu:
‘Met chirurgische precisie legt Griet Op de Beeck ook nu weer de gevoelszenuw bloot. Feilloos prikt ze daar waar het pijn doet.’
De Volkskrant
‘Onbedaarlijk komisch en prachtig treurig. […] Rake observaties worden afgewisseld met pijnlijke, ontroerende inzichten.’
HP/De Tijd